ماده ۱۰۴۷ قانون مدنی

نکاح بین اشخاص ذیل به واسطه‌ی مصاهره ممنوع دائمی است:

۱- بین مرد و مادر و جدات زن او از هر درجه که باشد اعم ازنسبی و رضاعی؛

۲- بین مرد و زنی که سابقاً زن پدر و یا زن یکی از اجداد یا زن پسر یا زن یکی از احفاد او بوده است هر چند قرابت رضاعی باشد؛

۳- بین مرد با اناث از اولاد زن از هر درجه که باشد ولو رضاعی مشروط بر این که بین زن و شوهر زناشویی واقع شده باشد.

توضیح واژگان

تحریم به مصاهرت، یعنی حرمت ازدواج با زنی که، منشأ آن حرمت، نکاح است.

مصاهرت یعنی رابطه زوجین با اقربای دیگری، که درنتیجه نکاح، وطی به شبهه، زنا و یا رضاع، به وجود می آید. و مصاهره یعنی دامادی، و یا دامادشدن.

در اصطلاح حقوقی، سبب یعنی ازدواج.

قرابت سببی، یعنی قرابتی که به موجب نکاح، ایجاد می شود. به عبارتی دیگر، به قرابتی که بین زن و شوهر به وجودمی آید؛ قرابت سببی گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

قانونگذار در این ماده، حکم قرابت رضاعی را، همانند قرابت نسبی مقررنموده است. و همانطورکه مردی نمی تواند با برخی اقربای نسبی همسر خود ازدواج نماید؛ در همان طبقه و درجه، نکاح با اقارب رضاعی زن نیز، ممنوع است.

برخلاف احکام تکلیفی، در احکام وضعی، طلب، فرمان و لزوم جایگاهی ندارد و درواقع رعایت برخی مصلحت های عمومی باعث وضع اینگونه احکام می گردد؛ مانند قرابت، که در برخی موارد، از محرمات نکاح است. است.

مستندات فقهی

به دلالت اجماع، مرد نمی تواند با همسر پسر،  یا همسر نوه خود، ازدواج نماید.

سوابق فقهی

کسی نمی تواند با زن سابق پدرش، حتی درصورت غیرمدخوله بودن وی، ازدواج نماید.

مذاکرات تصویب

یکی از نمایندگان مجلس، معتقد بود که، به جای (مصاهره)، لفظ دیگری در این ماده، منظورگردد؛ که همگان معنای آن را، متوجه گردند؛ اما کلمه جایگزینی برای آن، یافت نشد.

یکی از نمایندگان مجلس و وزیر عدلیه، معتقدبودند که به جای (زناشویی)، لفظ (نزدیکی)، در این ماده منظورگردد؛ تا صریح تر باشد؛ اما رئیس کمیسیون، اعلام نمودند که ماده تصویب گردیده؛ و تغییر آن، دشوار است.