ماده ۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «ایرادات و اعتراضات باید تا پایان اولین جلسه دادرسی به عمل آید مگر این که سبب...» ایجاد کرد) |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ایرادات و اعتراضات باید تا پایان اولین جلسه دادرسی به عمل آید مگر این که سبب ایراد | ایرادات و اعتراضات باید تا پایان اولین جلسه دادرسی به عمل آید مگر این که سبب ایراد متعاقباً حادث شود. | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
دادرسی : به رسیدگی شکلی و ماهوی قضایی به ادعای مطرح شده توسط خواهان دادرسی | دادرسی: به رسیدگی شکلی و ماهوی قضایی به ادعای مطرح شده توسط خواهان دادرسی می‌گویند. ۱۰۴۸۴۴ | ||
اولین جلسه دادرسی: منظور از اولین جلسه | اولین جلسه دادرسی: منظور از اولین جلسه دادرسی، جلسه اولی است که موجبات قانونی طرح و استماع دعوی طرفین فراهم باشد. ۱۱۷۲۷۶//138541//350057 | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
ماده | ماده ۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی جانشین ماده ۲۰۱ ق.آ.د. م سال ۱۳۱۸ می‌باشد، (۱۱۹۹۸۹۰)ماده ۷۴ ق.آ.د. م فرانسه نیز مقرر کرده‌است که ایراد دادرسی باید قبل از دفاع ماهوی و قبل از ایراد عدم استماع دعوا مطرح شود. ۱۵۸۵۳۸ | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
به توجه به ماده | به توجه به ماده ۸۷ ق.آ.د. م طرح ایراد توسط خوانده می‌تواند تا پیایان جلسه اول صورت گیرد، اما به نظر می‌رسد طرح ایراد توسط خوانده باید به عنوان اولین اقدام جلسه اول صورت گیرد و طرح ایراد پس از انجام سایر دفاعیات و در پایان جلسه اول به نظر منطقی نیست۳۴۵۱۵۳///.1313835 | ||
واخوانده دادخواست واخواهی در جایگاه خوانده قرار دارد اما با توجه به اینکه واخوانده همان تقدیم کننده دادخواست ( خواهان دعوا ) | واخوانده دادخواست واخواهی در جایگاه خوانده قرار دارد اما با توجه به اینکه واخوانده همان تقدیم کننده دادخواست (خواهان دعوا) می‌باشد، حقوقی که قانونگذار برای خوانده در نظر گرفته برای واخوانده قابل استفاده نمی‌باشد. ۶۶۰۵۳۲ | ||
ایراد عدم صلاحیت ذاتی به موجب قانون جدید باید تا پایان جلسه اول رسیدگی مطرح | ایراد عدم صلاحیت ذاتی به موجب قانون جدید باید تا پایان جلسه اول رسیدگی مطرح شود، اما با توجه به اینکه این ایراد مربوط به قواعد آمره و نظم عمومی می‌باشد، دادگاه مکلف است در هر مرحله از رسیدگی ولو طرفین این ایراد را مطرح نکنند صلاحیت ذاتی خویش نسبت به دعوی را مورد رسیدگی قراردهد. ۶۲۴۰۲۷به طورکلی می‌توان گفت ایراداتی که مربوط به قواعد آمره می‌باشند همواره امکان طرح داشته و ماده ۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی ناظر بر قواعد تکمیلی می‌باشد. ۳۴۵۲۱۰ | ||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
تعریف قانونی از اولین جلسه | تعریف قانونی از اولین جلسه دادرسی، ارائه نشده‌است و به نظر می‌رسد با وجود ماده ۸۷، جای این تعریف توسط قانونگذار خالی است. ۱۳۸۵۴۱ | ||
نسخهٔ ۱۹ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۵۹
ایرادات و اعتراضات باید تا پایان اولین جلسه دادرسی به عمل آید مگر این که سبب ایراد متعاقباً حادث شود.
توضیح واژگان
دادرسی: به رسیدگی شکلی و ماهوی قضایی به ادعای مطرح شده توسط خواهان دادرسی می‌گویند. ۱۰۴۸۴۴
اولین جلسه دادرسی: منظور از اولین جلسه دادرسی، جلسه اولی است که موجبات قانونی طرح و استماع دعوی طرفین فراهم باشد. ۱۱۷۲۷۶//138541//350057
پیشینه
ماده ۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی جانشین ماده ۲۰۱ ق.آ.د. م سال ۱۳۱۸ می‌باشد، (۱۱۹۹۸۹۰)ماده ۷۴ ق.آ.د. م فرانسه نیز مقرر کرده‌است که ایراد دادرسی باید قبل از دفاع ماهوی و قبل از ایراد عدم استماع دعوا مطرح شود. ۱۵۸۵۳۸
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
به توجه به ماده ۸۷ ق.آ.د. م طرح ایراد توسط خوانده می‌تواند تا پیایان جلسه اول صورت گیرد، اما به نظر می‌رسد طرح ایراد توسط خوانده باید به عنوان اولین اقدام جلسه اول صورت گیرد و طرح ایراد پس از انجام سایر دفاعیات و در پایان جلسه اول به نظر منطقی نیست۳۴۵۱۵۳///.1313835
واخوانده دادخواست واخواهی در جایگاه خوانده قرار دارد اما با توجه به اینکه واخوانده همان تقدیم کننده دادخواست (خواهان دعوا) می‌باشد، حقوقی که قانونگذار برای خوانده در نظر گرفته برای واخوانده قابل استفاده نمی‌باشد. ۶۶۰۵۳۲
ایراد عدم صلاحیت ذاتی به موجب قانون جدید باید تا پایان جلسه اول رسیدگی مطرح شود، اما با توجه به اینکه این ایراد مربوط به قواعد آمره و نظم عمومی می‌باشد، دادگاه مکلف است در هر مرحله از رسیدگی ولو طرفین این ایراد را مطرح نکنند صلاحیت ذاتی خویش نسبت به دعوی را مورد رسیدگی قراردهد. ۶۲۴۰۲۷به طورکلی می‌توان گفت ایراداتی که مربوط به قواعد آمره می‌باشند همواره امکان طرح داشته و ماده ۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی ناظر بر قواعد تکمیلی می‌باشد. ۳۴۵۲۱۰
انتقادات
تعریف قانونی از اولین جلسه دادرسی، ارائه نشده‌است و به نظر می‌رسد با وجود ماده ۸۷، جای این تعریف توسط قانونگذار خالی است. ۱۳۸۵۴۱