ماده ۱۱۰ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
جز (Javad صفحهٔ ماده 110 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۱۱۰ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۱۹ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۳۱
در دعاویی که مستند آنها چک یا سفته یا برات باشد و همچنین در مورد دعاوی مستند به اسناد رسمی و دعاوی علیه متوقف، خوانده نمی‌تواند برای تأمین خسارات احتمالی خود تقاضای تأمین نماید.
پیشینه
این ماده در ذیل ماده ۲۲۵ مکرر قانون آیین دادرسی مدنی سابق آورده شده بود۱۳۸۸۲۷و در قانون سال ۱۲۹۰ مشابه نداشته‌است۶۹۹۲۰۹. و در قانون تجارت نیز در صورت اقامه دعوا با شرایط قانونی نیاز به تأمین نمی‌باشد و البته در ماده ۱۵۸ قانون تجارت فرانسه نیز صدور قرار تأمین توسط خوانده در صورت اعتراض در مهلت قانونی منتفی می‌باشد. ۵۶۱۶۶۸
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
ایرادی نسبت به اسناد تجاری پذیرفته نمی‌باشد و مسئول پرداخت اصولاً محکوم به پرداخت می‌شود به همین علت این اسناد از درخواست تأمین دعوای واهی مصون می‌باشند. ۸۹۸۳۶۲//138828
تا زمانی که جعلیت اسناد رسمیدر دادگاه اثبات نشود خوانده مجاز به درخواست تأمین دعوای واهی نمی‌باشد ۴۰۵۰۷۳
متوقف در وضعیتی نیست که اطمینان از پیروزی در دعوا داشته باشد به همین دلیل تقاضای او برای تادیه تأمین توسط خواهان مسموع نخواهد بود. ۱۴۲۵۷۸
در صورتی که دادگاه با وجود شرایط مندرج در ماده ۱۱۰ ق.ا.د. م قرار توقیف دادرسی صادر نماید، به نظر این قرار قابل اعتراض بوده و دادگاه باید بعد از بررسی مجدد به رسیدگی ادامه دهد. ۱۲۳۴۸۰۵
انتقادات
بهتر بود به صراحت در این ماده مطالبه چک و سفته و برات با رعایت شرایط و مواعد قانونی مصون از تأمین قرار گیرد و به جای «دعاوی علیه متوقف» از عبارت «دعاوی علیه کسی که حکم ورشکستگی او صادر شده» استفاده می‌شد..۵۶۲۰۲۳