ماده ۱۴۳ قانون تجارت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 143 قانون تجارت را به ماده ۱۴۳ قانون تجارت منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
شرکت عقدی است معین، که منجر به ایجاد اشاعه در اموال شرکا می گردد.( | شرکت عقدی است معین، که منجر به ایجاد اشاعه در اموال شرکا می گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه حقوق مدنی (جلد دوم) (اصول عامه اذن و اذنیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=127744|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
مفهوم مخالف ماده مورد بحث، این است که اگر شرکا، تراضی نمایند که نام شریک بامسئولیت محدود، به دنبال اسم شرکت قید گردد؛ اما ضمان و مسئولیت وی، دربرابر بستانکاران منتفی بوده؛ و نتوان او را مسئولیت تأدیه کلیه دیون شرکت دانست؛ چنین توافقی، فقط در روابط میان اعضای شرکت معتبر است. بدین ترتیب شریک مزبور، درصورت مراجعه طلبکار، باید بدهی شرکت را تسویه نماید؛ و سپس جهت مطالبه مبلغ مزبور از شرکا، به توافقی که بین خود مقرر نموده اند؛ استناد نماید.( | مفهوم مخالف ماده مورد بحث، این است که اگر شرکا، تراضی نمایند که نام شریک بامسئولیت محدود، به دنبال اسم شرکت قید گردد؛ اما ضمان و مسئولیت وی، دربرابر بستانکاران منتفی بوده؛ و نتوان او را مسئولیت تأدیه کلیه دیون شرکت دانست؛ چنین توافقی، فقط در روابط میان اعضای شرکت معتبر است. بدین ترتیب شریک مزبور، درصورت مراجعه طلبکار، باید بدهی شرکت را تسویه نماید؛ و سپس جهت مطالبه مبلغ مزبور از شرکا، به توافقی که بین خود مقرر نموده اند؛ استناد نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2477268|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref> | ||
== منابع: == | |||
{{پانویس}} |
نسخهٔ ۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۳
هر یک از شرکاء با مسئولیت محدود که اسمش جزء اسم شرکت باشد در مقابل طلبکاران شرکت شریک ضامن محسوب خواهد شد. هر قراری که برخلاف این ترتیب بین شرکاء داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث بی اثر است.
توضیح واژگان
شرکت عقدی است معین، که منجر به ایجاد اشاعه در اموال شرکا می گردد.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مفهوم مخالف ماده مورد بحث، این است که اگر شرکا، تراضی نمایند که نام شریک بامسئولیت محدود، به دنبال اسم شرکت قید گردد؛ اما ضمان و مسئولیت وی، دربرابر بستانکاران منتفی بوده؛ و نتوان او را مسئولیت تأدیه کلیه دیون شرکت دانست؛ چنین توافقی، فقط در روابط میان اعضای شرکت معتبر است. بدین ترتیب شریک مزبور، درصورت مراجعه طلبکار، باید بدهی شرکت را تسویه نماید؛ و سپس جهت مطالبه مبلغ مزبور از شرکا، به توافقی که بین خود مقرر نموده اند؛ استناد نماید.[۲]
منابع:
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. فلسفه حقوق مدنی (جلد دوم) (اصول عامه اذن و اذنیات). چاپ 1. گنج دانش، 1380. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 127744
- ↑ حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2477268