ماده ۱۹۰ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 190 قانون مجازات اسلامی را به ماده ۱۹۰ قانون مجازات اسلامی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در صورتی که شاهد اصلی، پس از اقامه شهادت به وسیله شهود فرع و پیش از صدور رأی، منکر شهادت شود، گواهی شهود فرع از اعتبار ساقط می شود اما بر انکار پس از صدور حکم، اثری مترتب نیست. | در صورتی که شاهد اصلی، پس از اقامه شهادت به وسیله شهود فرع و پیش از صدور رأی، منکر شهادت شود، گواهی شهود فرع از اعتبار ساقط می شود اما بر انکار پس از صدور حکم، اثری مترتب نیست. | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
در [[شهادت شرعی]] به عنوان یکی از ادله اثبات دعوا،پیش و پس از اقامه شهادت توسط [[شاهد اصلی]]،چنانچه [[شهود فرع]] اقامه شهادت کنند این احتمال وجود دارد که شاهد اصلی پیش از صدور رای منکر شهادت خود شود.در این صورت هم شهادت شاهد اصلی هم گواهی شهود فرع از اعتبار ساقط میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4164092|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=1}}</ref>اما بر انکار شاهد اصلی پس از صدور حکم اثری بار نمیشود.زیرا شهادت شاهد اصلی به همراه علم قاضی بر اصالت و اعتبار آن،مانع از تردید در امور قضایی میگردد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4164176|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=1}}</ref> | |||
یکی از دلایلی که بر نوشتن عین اظهارات شهود وجود دارد این است که بعدا آن را انکار نکنندکه باعث میشود توصیه شود که شهود اظهاراتشان را با خط خود بنویسند.اما صرف نظر از حسن این شیوه ممکن است با ترافعی بودن دادرسی سازگاری نداشته باشد و چه بسا صدق گفتار شفاهی بیش از کتبی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3855724|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ ۹ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۵
در صورتی که شاهد اصلی، پس از اقامه شهادت به وسیله شهود فرع و پیش از صدور رأی، منکر شهادت شود، گواهی شهود فرع از اعتبار ساقط می شود اما بر انکار پس از صدور حکم، اثری مترتب نیست.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در شهادت شرعی به عنوان یکی از ادله اثبات دعوا،پیش و پس از اقامه شهادت توسط شاهد اصلی،چنانچه شهود فرع اقامه شهادت کنند این احتمال وجود دارد که شاهد اصلی پیش از صدور رای منکر شهادت خود شود.در این صورت هم شهادت شاهد اصلی هم گواهی شهود فرع از اعتبار ساقط میشود.[۱]اما بر انکار شاهد اصلی پس از صدور حکم اثری بار نمیشود.زیرا شهادت شاهد اصلی به همراه علم قاضی بر اصالت و اعتبار آن،مانع از تردید در امور قضایی میگردد. [۲]
یکی از دلایلی که بر نوشتن عین اظهارات شهود وجود دارد این است که بعدا آن را انکار نکنندکه باعث میشود توصیه شود که شهود اظهاراتشان را با خط خود بنویسند.اما صرف نظر از حسن این شیوه ممکن است با ترافعی بودن دادرسی سازگاری نداشته باشد و چه بسا صدق گفتار شفاهی بیش از کتبی باشد.[۳]
منابع
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4164092
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4164176
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3855724