ماده ۱۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Javad صفحهٔ ماده 148 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۱۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
مفاد این ماده در ماده ۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی سابق آورده شده بود. | مفاد این ماده در ماده ۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی سابق آورده شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=556532|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> و این ماده در سال ۱۲۹۰ مشابهی ندارد. | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
با توجه به این ماده دادگاه صرف مجاز به افزایش میزان تأمین می‌باشد و نمی‌تواند میزان تأمین را کاهش دهد، مگر اینکه اینگونه استدلال شود که منظور از وضع این ماده تناسب تأمین بوده‌است خواه کم شود یا زیاد دادگاه می‌تواند آن را اعمال نماید. | با توجه به این ماده دادگاه صرف مجاز به افزایش میزان تأمین می‌باشد و نمی‌تواند میزان تأمین را کاهش دهد، مگر اینکه اینگونه استدلال شود که منظور از وضع این ماده تناسب تأمین بوده‌است خواه کم شود یا زیاد دادگاه می‌تواند آن را اعمال نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=456380|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> در هر حال نوع تأمین در این موارد اعم است از وجه نقد و اموال منقول و غیرمنقول.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5312268|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> | ||
ضمانت اجرای عدم سپردن تأمین افزایش یافته همان ضمانت ماده ۱۴۷ می‌باشد که با درخواست متقاضی تأمین قراررد دادخواست صادر می‌شود. | ضمانت اجرای عدم سپردن تأمین افزایش یافته همان ضمانت ماده ۱۴۷ می‌باشد که با درخواست متقاضی تأمین قراررد دادخواست صادر می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5312280|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=456376|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=570884|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | ||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
ماده پیشنهادی: (این ماده به مبحث تأمین خواسته منتقل شود) چنانچه بر دادگاه معلوم شود مقدار تأمینی که تعیین گردیده کم یا زیاد است، مقدار کافی را برای تأمین تعیین می‌کند. در صورت امتناع خواهان یا تجدیدنظر خواه از سپردن تأمین مازاد، قرارتامین لغو خواهد شد. | ماده پیشنهادی: (این ماده به مبحث تأمین خواسته منتقل شود) چنانچه بر دادگاه معلوم شود مقدار تأمینی که تعیین گردیده کم یا زیاد است، مقدار کافی را برای تأمین تعیین می‌کند. در صورت امتناع خواهان یا تجدیدنظر خواه از سپردن تأمین مازاد، قرارتامین لغو خواهد شد. | ||
== منابع: == | |||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۵
چنانچه بر دادگاه معلوم شود مقدار تأمینی که تعیین گردیده کافی نیست، مقدار کافی را برای تأمین تعیین می‌کند. درصورت امتناع خواهان یا تجدیدنظرخواه از سپردن تأمین تعیین شده برابرماده فوق اقدام می‌شود.
توضیح واژگان
تأمین: تأمین در لغت به معنای قراردادن در امن و آسایش می‌باشد و در اصطلاح حقوقی وثیقه و تضمین است. قرار تأمین برای متقاضی آن به گونه ای است که تحت شرایطی، مالی را توقیف می‌نماید.
پیشینه
مفاد این ماده در ماده ۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی سابق آورده شده بود.[۱] و این ماده در سال ۱۲۹۰ مشابهی ندارد.
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
با توجه به این ماده دادگاه صرف مجاز به افزایش میزان تأمین می‌باشد و نمی‌تواند میزان تأمین را کاهش دهد، مگر اینکه اینگونه استدلال شود که منظور از وضع این ماده تناسب تأمین بوده‌است خواه کم شود یا زیاد دادگاه می‌تواند آن را اعمال نماید.[۲] در هر حال نوع تأمین در این موارد اعم است از وجه نقد و اموال منقول و غیرمنقول.[۳]
ضمانت اجرای عدم سپردن تأمین افزایش یافته همان ضمانت ماده ۱۴۷ می‌باشد که با درخواست متقاضی تأمین قراررد دادخواست صادر می‌شود.[۴][۵][۶]
انتقادات
ماده پیشنهادی: (این ماده به مبحث تأمین خواسته منتقل شود) چنانچه بر دادگاه معلوم شود مقدار تأمینی که تعیین گردیده کم یا زیاد است، مقدار کافی را برای تأمین تعیین می‌کند. در صورت امتناع خواهان یا تجدیدنظر خواه از سپردن تأمین مازاد، قرارتامین لغو خواهد شد.
منابع:
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 556532
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 456380
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5312268
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5312280
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 456376
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 570884