ماده ۷۰۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
== رویه های قضائی == | == رویه های قضائی == | ||
اداره حقوقی در نظریه شماره 7/92/1952 مورخ 92/10/8 بیان داشته است که "در قانون مجازات اسلامی 1370 مقنن حکم قضیه را در هر دو مورد مشخص کرده بود که دیه کامل تعلق میگرفت.اما در قانون 1392در [[ماده 652 قانون مجازات اسلامی|ماده 652]] حکم قضیه در یک مورد بیان شده است.بنابراین [[ماده 705 قانون مجازات اسلامی|ماده 705]] این قانون گرچه عام و کلی است،ناظر به مورد دوم (ضربه به محل دیگری غیر از محل مصرح در [[ماده ۶۵۲ قانون مجازات اسلامی|ماده 652]] که منجر به عدم ضبط دائم مدفوع یا ادرار شود) است که دیه کامل دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه در مسائل قانون مجازات اسلامی مصوب 1392|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=اداره کل حقوقی قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4783240|صفحه=|نام۱=اداره کل حقوقی قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | اداره حقوقی در نظریه شماره 7/92/1952 مورخ 92/10/8 بیان داشته است که "در قانون مجازات اسلامی 1370 مقنن حکم قضیه را در هر دو مورد مشخص کرده بود که دیه کامل تعلق میگرفت.اما در قانون 1392در [[ماده 652 قانون مجازات اسلامی|ماده 652]] حکم قضیه در یک مورد بیان شده است.بنابراین [[ماده 705 قانون مجازات اسلامی|ماده 705]] این قانون گرچه عام و کلی است،ناظر به مورد دوم (ضربه به محل دیگری غیر از محل مصرح در [[ماده ۶۵۲ قانون مجازات اسلامی|ماده 652]] که منجر به عدم ضبط دائم مدفوع یا ادرار شود) است که دیه کامل دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه در مسائل قانون مجازات اسلامی مصوب 1392|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=اداره کل حقوقی قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4783240|صفحه=|نام۱=اداره کل حقوقی قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۲
جنایتی که موجب عدم ضبط دائم مدفوع یا ادرار شود، دیه کامل دارد.
رویه های قضائی
اداره حقوقی در نظریه شماره 7/92/1952 مورخ 92/10/8 بیان داشته است که "در قانون مجازات اسلامی 1370 مقنن حکم قضیه را در هر دو مورد مشخص کرده بود که دیه کامل تعلق میگرفت.اما در قانون 1392در ماده 652 حکم قضیه در یک مورد بیان شده است.بنابراین ماده 705 این قانون گرچه عام و کلی است،ناظر به مورد دوم (ضربه به محل دیگری غیر از محل مصرح در ماده 652 که منجر به عدم ضبط دائم مدفوع یا ادرار شود) است که دیه کامل دارد.[۱]
منابع
- ↑ مجموعه نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه در مسائل قانون مجازات اسلامی مصوب 1392. چاپ 1. اداره کل حقوقی قوه قضائیه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4783240