ماده ۵۶۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

در این ماده، معافیتی برای ارتکاب جرائم مربوط به آثار فرهنگی و تاریخی توسط مالک این اموال پیش بینی شده است، بدین نحو که احراز جهل مالک در دادگاه نسبت به ثبت اثر مذکور به عنوان اثر ملی، مانع [[مسئولیت کیفری]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=391020|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> هرچند در متن ماده فوق، صرفا از جرم [[تخریب]] سخن گفته شده اما این واژه در معنی عام به کار رفته است و شامل ارتکاب همه جرائم  فصل 9 قانون تعزیرات توسط مالک خواهد شد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=434644|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=17}}</ref> در مقابل برخی دیگر معتقدند که با توجه به ظهور ماده و تصریح به جرم تخریب، پذیرش این استدلال صحیح به نظر نمیرسد؛ بنابراین سایر جرائم از شمول ماده خارج اند، البته در سایر جرائم میتوان با استناد به [[جهل موضوعی]]، مرتکب را از مسئولیت مبرا دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=391016|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> لازم به ذکر است که حکم این ماده، صرفا معطوف به کیفر این جرائم است و مالک در برابر خسارات وارده، در هر حال ضامن خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=391024|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref>