ماده ۱۰۱ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بازپرس مكلف است در مواردي كه دسترسي به اطلاعات فردي بزه ديده ، از قبيل نام و نام خانوادگي ، نشاني و شماره تلفن ، احتمال خطر و تهديد جدي عليه تماميت جسماني و حيثيت بزه ديده را به همراه داشته باشد ، تدابير مقتضي را براي جلوگيري از دسترسي به اين اطلاعات اتخاذ كند . اين امر در مرحله رسيدگي در دادگاه نيز به تشخيص رئيس دادگاه و با رعايت مصالح بزه ديده اعمال مي شود . | بازپرس مكلف است در مواردي كه دسترسي به اطلاعات فردي بزه ديده ، از قبيل نام و نام خانوادگي ، نشاني و شماره تلفن ، احتمال خطر و تهديد جدي عليه تماميت جسماني و حيثيت بزه ديده را به همراه داشته باشد ، تدابير مقتضي را براي جلوگيري از دسترسي به اين اطلاعات اتخاذ كند . اين امر در مرحله رسيدگي در دادگاه نيز به تشخيص رئيس دادگاه و با رعايت مصالح بزه ديده اعمال مي شود . | ||
== | == فلسفه و مبانی نظری ماده == | ||
ماده فوق در راستای تضمین یکی از حقوق اساسی بزه دیدگان وضع شده است که همان «تضمین حق امنیت آن ها و خانوادشان» می باشد. حق امنیت بزه دیدگاه در واقع ضامن حمایت از امنیت جانی، مالی، حیثیتی و سیاسی آنان است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277128|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
این ماده متضمن پیشبینی یکی از انواع تدابیر امنیتی نسبت به بزه دیدگان است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277136|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>مفاد این ماده محدود به نهاد دادسرا نبوده و پرونده های مفتوح در دادگاه را نیز در بر میگرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277132|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۶
بازپرس مكلف است در مواردي كه دسترسي به اطلاعات فردي بزه ديده ، از قبيل نام و نام خانوادگي ، نشاني و شماره تلفن ، احتمال خطر و تهديد جدي عليه تماميت جسماني و حيثيت بزه ديده را به همراه داشته باشد ، تدابير مقتضي را براي جلوگيري از دسترسي به اين اطلاعات اتخاذ كند . اين امر در مرحله رسيدگي در دادگاه نيز به تشخيص رئيس دادگاه و با رعايت مصالح بزه ديده اعمال مي شود .
فلسفه و مبانی نظری ماده
ماده فوق در راستای تضمین یکی از حقوق اساسی بزه دیدگان وضع شده است که همان «تضمین حق امنیت آن ها و خانوادشان» می باشد. حق امنیت بزه دیدگاه در واقع ضامن حمایت از امنیت جانی، مالی، حیثیتی و سیاسی آنان است.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده متضمن پیشبینی یکی از انواع تدابیر امنیتی نسبت به بزه دیدگان است.[۲]مفاد این ماده محدود به نهاد دادسرا نبوده و پرونده های مفتوح در دادگاه را نیز در بر میگرد.[۳]
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277128
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277136
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277132