ماده ۵۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 500 قانون آیین دادرسی کیفری:محكومٌ عليه براي اجراي رأي احضار مي شود و در صورت عدم حضور ، به كفيل يا وثيقه گذار اخطار مي شود تا محكومٌ عليه را براي اجراي رأي تسليم كند . در اين صورت ، قاضي اجراي احكام كيفري مي تواند به طور همزمان دستور جلب محكومٌ عليه را صادر كند .

تبصره ماده 500: در صورتي كه بيم فرار يا مخفي شدن محكومٌ عليه باشد ، قاضي اجراي احكام كيفري مي تواند با ذكر دليل در پرونده ، از ابتداء دستور جلب محكومٌ عليه را صادر كند .

نکات توضیحی تفسیری دکترین

با توجه به این ماده برای اجرای حکم محکومیت ، اصل اولیه لزوم احضار قبلی و عدم جلب ابتدایی محکوم علیه است. جلب محکوم علیه بدون احضار قبلی، یک امر استثنایی است که در تبصره ذکر شده و نیازمند استدلال کتبی قاضی اجرای احکام است. دلیل توجیه کننده این امر استثنایی تنها می‌تواند بیم فرار یا مخفی شدن محکوم علیه باشد.

انتقادات

بهتر بود که در این ماده موارد جلب بدون احضار متهم را همانند ماده 180 قانون آیین دادرسی کیفری مشخص می‌کرد. همین نکته در مورد تبصره ذیل ماده نیز صدق می‌کند و شایسته بود موارد جلب بدون احضار قبلی محکوم علیه را تعیین می‌نمود.