ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری:ضابطان دادگستري مكلفند در جرائم منجر به سلب حيات ، صحنه جرم و محل كشف جسد را با وسايل مناسب محصور كنند و تا حضور بازپرس يا صدور دستور لازم براي معاينه محل ، در صورت ضرورت از ورود افراد و خروج آنان از محل جلوگيري كنند .

پیشینه

این ماده از ابداعات جدید قانونگذار محسوب شده و مفاد ان در قوانین سابق وجود نداشت.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

این ماده در خصوص پیش بینی روش هایی در راستای کشف علمی جرایم و با بهره گیری از بایسته های پلیس علمی وضع شده است.در خصوص لازم الاجرا بودن این ماده، احراز قتل مجنی علیه از سوی ضابطین دادگستری ضروری است. در غیر این صورت ضابطین مکلفند اقدامات لازم را برای انتقال فرد مجروح به بیمارستان به عمل آورند.حقوقدانان انجام ماده فوق، میان جنایت عمدی و غیر عمدی قائل به تفاوتی نشده اند. منتها مشخص شدن تکلیف بازپرس در خصوص لزوم حضور وی در صحنه جرم یا کفایت صدور دستور لازم در این خصوص الزامی است.

رویه قضایی

بر اساس حکم شماره 268_1307/8/24 به عمل نیاوردن اقدامات لازم در راستای حفظ آثار جرم و نیز جلوگیری از فرار متهم تخلف است.

مذاکرات تصویب

در مصوبه نخست مجلس مورخ 1390/3/2 موارد ضرورت در ورود استثناء نشده بود که این امر در تاریخ 1390/12/23 مورد ایراد شورای نگهبان قرار گرفت.