ماده ۳۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (added Category:رفرنس using HotCat)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:


== انتقادات ==
== انتقادات ==
عده ای به امکان جلب بدون احضار متهم انتقاد کرده و معتقدند جلب متهم مشکلات عملی پیچیده ای را در فضایی که کمبود نیروهای واحد های انتظامی به چشم می خورد، به بار خواهد آورد.4707308
عده ای به امکان جلب بدون احضار متهم انتقاد کرده و معتقدند جلب متهم مشکلات عملی پیچیده ای را در فضایی که کمبود نیروهای واحد های انتظامی به چشم می خورد، به بار خواهد آورد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4707308|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>


[[رده:رفرنس]]
== منابع ==
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۰

هرگاه دادگاه در جلسه مقدماتي ، پرونده را كامل و قابل طرح براي دادرسي تشخيص دهد ، بلافاصله دستور تعيين وقت رسيدگي و احضار تمام اشخاصي را كه حضورشان ضروري است ، صادر مي كند . تبصره ماده 391: چنانچه در جرائم موضوع بندهاي ( الف ) ، ( ب ) ، ( پ ) و ( ت ) ماده ( 302 ) اين قانون ، دادگاه جلب بدون احضار متهم را براي محاكمه لازم بداند ، دستور جلب وي را براي روز محاكمه صادر مي كند .

انتقادات

عده ای به امکان جلب بدون احضار متهم انتقاد کرده و معتقدند جلب متهم مشکلات عملی پیچیده ای را در فضایی که کمبود نیروهای واحد های انتظامی به چشم می خورد، به بار خواهد آورد.[۱]

منابع

  1. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4707308