ماده 12 قانون مدیریت خدمات کشوری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:مواد قانون مدیریت خدمات کشوری]]

نسخهٔ ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۱۲

ماده ۱۲ قانون مدیریت خدمات کشوری: سازمان: منظور از سازمان در این قانون سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور می‌باشد.

پیشینه

اندیشه متمرکز کردن امور و مسائل استخدامی در یک نهاد، همیشه در ذهن مسئولان بوده است و در قانون استخدامی 1301 همه کارهای استخدامی به عهده شورای دولتی و در قانون مصوب 1345 به عهده سازمان امور اداری و استخدامی کشور بوده است. .[۱]

در اواخر سال 1385 به منظور تمرکززدایی در امور برنامه بودجه و اعطای اختیارات به مقامات محلی، دفاتر استانی سازمان مدیریت و برنامه ریزی منحل و در استانداری ها ادغام و با تصویب شورای عالی اداری و تایید رئیس جمهور، سازمان مرکزی مدیریت و برنامه ریزی کشور منحل به جای آن دو معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور و معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور ایجاد شد.[۲]

توضیح واژگان

هرجا سخن از سازمان شده است، منظور معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور می باشد که خود با داشتن دو موسسه و واحد وابسته به خود یعنی مرکز آموزش مدیریت عالی و دبیرخانه هیأت عالی گزینش و ضمن انجام وظایف مربوط به شورای عالی اداری ، شورای توسعه مدیریت و سرمایه انسانی، شورای حقوق و دستمزد و هیأت عالی نظارت بر هیأت های رسیدگی به تخلفات اداری وظایفی در زمینه های استخدامی و تشکیلاتی بر عهده دارد.[۳]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

علیرغم انحلال سازمان موضوع ماده 12 و عدم وجود خارجی آن و همچنین تشکیل دو معاونت مذکور، مجلس شورای اسلامی در خصوص نحوه انحلال سازمان و تشکیل معاونت ها اختلاف داشته و به همین دلیل نیز تصریح بر نام سازمان در این ماده و کل قانون تاکید شده است.[۴]

مخالفان انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی بر تصویب مجلس شورای اسلامی تأکید دارند و اینکه هر نوع تصمیم راجع به ادغام، انحلال و حذف و تبدیل باید به تصویب قانون مجلس باشد و مصوبه شورای عالی اداری با اصل استقلال قوا مغایر بوده و خارج از صلاحیت رئیس جمهور و قوه مجریه است و در مقابل موافقان آن معتقدند که سازمان سابق که تبدیل به سازمان مدیریت و برنامه ریزی بوده به موجب مصوبه شورای عالی اداری بوده و به موجب اصل 126 قانون اساسی مسئولیت امور برنامه و بودجه و امور اداری و استخدامی مستقیماً بر عهده رئیس جمهور بوده و قوانین برنامه بودجع مصوب 51 در این زمینه به موجب قانون اساسی نسخ شده اند.[۵]

منابع

  1. ابراهیم موسی زاده. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320728
  2. ابراهیم موسی زاده. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320732
  3. ابراهیم موسی زاده. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320744
  4. ابراهیم موسی زاده. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320736
  5. ابراهیم موسی زاده. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320740