نظریه شماره 7/1402/442 مورخ 1402/06/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرور زمان اجرای حکم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''چکیده نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۴۴۲ مورخ ۱۴۰۲/۰۶/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره [[مرور زمان اجرای حکم]]:''' با عنایت به [[ماده ۱۱۲ قانون مجازات اسلامی]]، هرگاه در پرونده ای متهمان یا محکومان متعدد باشند؛ اعم از [[مباشرت|مباشر]] و معاون، چنانچه پیش از سپری شدن مواعد مقرر در [[ماده ۱۰۵ قانون مجازات اسلامی|مواد ۱۰۵]] و یا [[ماده ۱۰۷ قانون مجازات اسلامی|۱۰۷ قانون]] مذکور، [[مرور زمان تعقیب]] یا مرور زمان اجرای حکم (حسب مورد) نسبت به یکی از شرکا یا معاونان جرم به علتی قطع شود، این قطع مرور زمان شامل شرکا و معاونان دیگر نیز خواهد شد. مطلق بودن قطع مرور زمان به همین معناست و با توجه به این که قطع مرور زمان به معنی منتفی شدن مرور زمان نیست؛ بلکه تاریخ قطع مرور زمان مبدأ جدیدی برای محاسبه مرور زمان می باشد، در فرض سؤال، تاریخ شروع به اجرای حکم در مورد یکی از شرکا، موجب قطع مرور زمان نسبت به محکومان دیگر است و مبدأ جدیدی برای محاسبه مرور زمان می باشد. با عنایت به مراتب مذکور، پاسخ در فرض سؤال، مشخص است

۱- در [[ماده ۱۰۷ قانون مجازات اسلامی]] مصوب ۱۳۹۲ در خصوص [[مرور زمان اجرای حکم]]، برای محاسبه مواعد، مقصود از مجازات، مجازات قانونی است و یا [[مجازات قضایی]] مندرج در [[دادنامه]] [[رأی قطعی|قطعی]]؟