ماده ۲۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 200 قانون آيين دادرسي كيفري را به ماده ۲۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بازپرس براي شاكي ، مدعي خصوصي ، متهم ، شاهد و مطلعي كه قادر به سخن گفتن به زبان فارسي نيست ، مترجم مورد وثوق از بين مترجمان رسمي و در صورت عدم دسترسي به مترجم رسمي ، مترجم مورد وثوق ديگري تعيين مي كند . مترجم بايد سوگند ياد كند كه راستگويي و امانتداري را رعايت كند . عدم اتيان سوگند سبب عدم پذيرش ترجمه مترجم مورد وثوق نيست . | بازپرس براي شاكي ، مدعي خصوصي ، متهم ، شاهد و مطلعي كه قادر به سخن گفتن به زبان فارسي نيست ، مترجم مورد وثوق از بين مترجمان رسمي و در صورت عدم دسترسي به مترجم رسمي ، مترجم مورد وثوق ديگري تعيين مي كند . مترجم بايد سوگند ياد كند كه راستگويي و امانتداري را رعايت كند . عدم اتيان سوگند سبب عدم پذيرش ترجمه مترجم مورد وثوق نيست . | ||
== فلسفه و مبانی نظری == | |||
بر اساس بند سوم ماده 14 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، دادگاه مکلف است برای متهمی که قادر به تکلم به زبان مورد استفاده دادگاه نیست، مترجم رایگان تعیین کند. البته در ماده فوق در خصوص نحوه پرداخت هزینه مترجم توضیحی ارائه نشده است.4692172 | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
بر اساس این ماده بازپرس مکلف به تعیین مترجم برای شاکی، مدعی خصوصی، متهم، شاهد و مطلعی است که قادر به سخن گفتن به زبان فارسی نمی باشد.4692168 | |||