ماده ۵۳۹ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۵۳۹ قانون آیین دادرسی کیفری:''' [[دادخواست]] تقسیط جزای نقدی از [[تاجر]] پذیرفته نمی‌شود. تاجری که متقاضی تقسیط [[محکوم به|محکومٌ به]] است باید مطابق مقررات [[قانون تجارت]]، دادخواست [[ورشکستگی]] دهد. [[کسبه جزء]]، مشمول این ماده نیستند. | '''ماده ۵۳۹ قانون آیین دادرسی کیفری:''' [[دادخواست]] [[تقسیط جزای نقدی]] از [[تاجر]] پذیرفته نمی‌شود. تاجری که متقاضی تقسیط [[محکوم به|محکومٌ به]] است باید مطابق مقررات [[قانون تجارت]]، دادخواست [[ورشکستگی]] دهد. [[کسبه جزء]]، مشمول این ماده نیستند. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۵۳۸ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۵۳۸ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۵۴۰ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۵۴۰ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
[[ماده ۵۱۲ قانون آیین دادرسی مدنی]] | [[ماده ۵۱۲ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
[[ماده ۱۵ قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی]]: | [[ماده ۱۵ قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی]]: «دادخواست اعسار از تجار و [[شخص حقوقی|اشخاص حقوقی]] پذیرفته نمی‌شود. این اشخاص در صورتی که مدعی اعسار باشند باید رسیدگی به امر ورشکستگی خود را درخواست کنند.» | ||
== منابع == | == منابع == | ||