ماده ۴۳۱ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[فاضل دیه]] یا سهم پرداختی [[شرکت در جنایت|شرکا]] از [[دیه]] [[جنایت]]، متعلق به قصاص شونده است و او می ‌تواند آن را به صاحب [[حق قصاص]] یا شرکای خود ببخشد و یا هر نوع [[تصرف]] مالکانه دیگری در آن انجام دهد لکن اگر آن را دریافت کرده باشد و [[قصاص]] صورت نگیرد، باید آن را برگرداند.

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

به موجب این ماده، فاضل دیه متعلق به خود قاتل است، بعد از تعلق به او، این مبلغ به [[وارث|ورثه]] او به [[ارث]] می رسد، به همین دلیل او حق [[وصیت]] در خصوص فاضل دیه یا پرداخت [[دین|دیون]] خود به وسیله آن را دارد، لذا نمی توان ورثه را مالک ابتدایی فاضل دیه دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=708316|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>اگرچه دریافت دیه قبل از قصاص، حق قاتل است، اما نمی توان آن را مربوط به [[نظم عمومی]] جامعه دانست، لذا توافق بر خلاف آن نیز امکان پذیر است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=708296|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> در واقع حکم این ماده را نباید از جمله [[قانون آمره|احکام آمره]] تلقی نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=669684|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:قصاص]]

[[رده:اجرای قصاص]]

[[رده:فاضل دیه]]