ماده ۳۴۰ قانون مدنی

در ایجاب و قبول، الفاظ و عبارات باید صریح در معنی بیع باشد.

توضیح واژگان

بیع، یعنی خرید و فروش. و بیع، یعنی تبادل مالی در مقابل مالی دیگر. و به معامله مالی با مال دیگر، بیع گویند.

کلیات توضیحی تفسیری دکترین

ملاک تعیین صراحت الفاظ و عبارات در معنای بیع، عرف است.

ذکر اصطلاح صریح در این ماده، دلالت بر قاطع و روشن بودن ایجاب و قبول داشته؛ و نافی اعتبار قبول ضمنی نیست.

ذکر اصطلاح صریح در این ماده، به معنای قاطع و روشن بوده؛ و باید در مقام بیان انتقال صریح باشد؛ و نیازی نیست که طرفین، تصریح به لفظ بیع نمایند.

با فقدان صراحت و تردید در وجود قصد بین متعاملین؛ بیع باطل است. 

حکم این ماده، نافی اعتبار بیع معاطاتی نیست.

سوابق فقهی

همه قراردادها، باید با الفاظ صریح واقع گردند. زیرا تنها چنین الفاظی، قدر متیقن در تأثیر هستند؛ و لفظ غیرصریح، متضمن ایجاد تردید بوده؛ و با وجود تردید، حالت سابق استصحاب گردیده؛ و حکم به عدم وقوع عقد می شود.

عقود، باید با الفاظ خاص واقع گردند.

ذکر الفاظ مجاز به همراه قرینه، می تواند دلالت بر وقوع عقد نماید.

انتقادات

با توجه به اینکه ایجاب و قبول، تنها از راه لفظ واقع نمی گردد؛ قانونگذار، نباید فقط به دلیل اینکه غلبه با لفظ است؛ تصریح به نقش الفاظ در تحقق بیع می نمود.