ماده ۲۵ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 25 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370 را به ماده ۲۵ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰ منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
تبصره ـ در محکومیتهای غیر تعزیری و بازدارنده تعلیق جایز نیست مگر در مواردی که شرعاً و قانوناً تعیین شده باشد . | تبصره ـ در محکومیتهای غیر تعزیری و بازدارنده تعلیق جایز نیست مگر در مواردی که شرعاً و قانوناً تعیین شده باشد . | ||
== رویه قضایی == | |||
* [[رای وحدت رویه شماره 671 مورخ 1383/9/17هیات عمومی دیوان عالی کشور( آرا صادره در استنباط از ماده 25 قانون مجازات اسلامی)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۷
در کلیه محکومیتهای تعزیری و بازدارنده حاکم می تواند اجرای تمام یا قسمتی از مجازات را با رعایت شرایط زیر از دو سال تا پنج سال معلق نماید .
الف ـ محکوم علیه سابقه محکومیت قطعی به مجازاتهای زیر نداشته باشد .
1 ـ محکومیت قطعی به حد .
2 ـ محکومیت قطعی به قطع یا نقص عضو .
3 ـ محکومیت قطعی به مجازات حبس به بیش از یک سال در جرائم عمدی .
4 ـ محکومیت قطعی به جزای نقدی به مبلغ بیش از دو میلیون ریال .
5 ـ سابقه محکومیت قطعی دوبار یا بیشتر بعلت جرمهای عمدی با هر میزان مجازات .
ب ـ دادگاه با ملاحظه وضع اجتماعی و سوابق زندگی محکوم علیه و اوضاع و احوالی که موجب ارتکاب جرم گردیده است اجرای تمام یا قسمتی از مجازات را مناسب نداند .
تبصره ـ در محکومیتهای غیر تعزیری و بازدارنده تعلیق جایز نیست مگر در مواردی که شرعاً و قانوناً تعیین شده باشد .