ماده 72 قانون تامین خدمات اجتماعی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 72 قانون تامین خدمات اجتماعی:''' بیمه شده‌ای که در اثر حادثه ناشی از کار یا بیماری حرفه‌ای از کار افتاده کلی شناخته شود بدون در نظر گرفتن مدت پرداخت حق بیمه استحقاق دریافت مستمری از کار افتادگی ناشی از کار را خواهد داشت. | '''ماده 72 قانون تامین خدمات اجتماعی:''' بیمه شده‌ای که در اثر حادثه ناشی از کار یا بیماری حرفه‌ای [[از کار افتاده کلی]] شناخته شود بدون در نظر گرفتن مدت پرداخت حق بیمه استحقاق دریافت [[مستمری]] از کار افتادگی ناشی از کار را خواهد داشت. | ||
== نکات توضیحی تفسیری == | == نکات توضیحی تفسیری == | ||
نسخهٔ ۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۳
ماده 72 قانون تامین خدمات اجتماعی: بیمه شده‌ای که در اثر حادثه ناشی از کار یا بیماری حرفه‌ای از کار افتاده کلی شناخته شود بدون در نظر گرفتن مدت پرداخت حق بیمه استحقاق دریافت مستمری از کار افتادگی ناشی از کار را خواهد داشت.
نکات توضیحی تفسیری
مزایای از کار افتادگی غالبا بر اساس درجه ناتوانی در انجام کار و درآمد های شغلی سابق تعیین می شود. دز عین حال نحوه تعیین مقدار آن می تواند به شیوه های متفاوتی اعمال شود. با این حال در برخی کشورها تعیین مبنای محاسبه مزایای از کار افتادگی با مزایای غرامت دستمزد ایام بیماری یکسان است. [۱]
منابع
- ↑ فراز فیروزی مندی و سمیره احمدی. تأمین اجتماعی مقدمه ای بر اصول اساسی. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4739088