ماده ۷۰۵ قانون مدنی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «ضمان موجل به فوت ضامن، حال میشود. == توضیح واژگان == ضمان موجل : عقد ضمانی است...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
ضمان موجل : عقد ضمانی است که در آن ضامن برای پرداخت دین مدیون اصلی به مضمون له موعد مشخص می نماید،خواه دین اصلی حال باشد یا موجل. | ضمان موجل : عقد ضمانی است که در آن ضامن برای پرداخت دین مدیون اصلی به مضمون له موعد مشخص می نماید،خواه دین اصلی حال باشد یا موجل.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=335116|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
مطابق اصل کلی حال شدن دیون شخص متوفی ، با فوت ضامن در ضمان موجل ، ضمان حال شده و دین از ترکه وی اخذ می شود . ورثه میت نیز می توانند آنچه را که پرداخت شده از مدیون مطالبه نمایند. | مطابق اصل کلی حال شدن دیون شخص متوفی ، با فوت ضامن در ضمان موجل ، ضمان حال شده و دین از ترکه وی اخذ می شود . ورثه میت نیز می توانند آنچه را که پرداخت شده از مدیون مطالبه نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (کلیات عقود و قراردادها)|ترجمه=|جلد=|سال=1386 |ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1402400|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=بهرامی احمدی|چاپ=2}}</ref> <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی عقود معین (جلد دوم) تحلیل عقود مشارکتی(شرکت، مضاربه، مزارعه، مساقات) اذنی و نیابتی (ودیعه، عاریه، وکالت) تبعی و وثیقه ای (ضمان، حواله، کفالت، رهن) تبرعی و شانسی (هبه، گروبندی)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=انتشارات خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=768620|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=ره پیک|چاپ=1}}</ref> همچنین در صورتی که قبل از حلول اجل ، مضمون عنه در عقد ضمان غیر تبرعی فوت کند ، چون میت به ضامن بدهکاری دارد ، ورثه باید مطابق مواد 868 و 869 این قانون بدهی را از ترکه جدا کرده و بعد از ادای دین توسط ضامن به وی پرداخت نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ضمان عقدی در حقوق مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=36100|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref> برخلاف آن چه یاد شد در ضمان از دین موجل ،در صورت فوت مضمون عنه ، ضامن قبل از سررسید دین اصلی ملزم به تادیه نمی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی قراردادهای ویژه (اشاعه، شرکت مدنی، تقسیم مال مشترک، ودیعه، وکالت، ضمان)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=521304|صفحه=|نام۱=سیدمحمود|نام خانوادگی۱=کاشانی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ضمان عقدی در حقوق مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=36088|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref> | ||
== سوابق و مستندات فقهی == | == سوابق و مستندات فقهی == | ||
«اگر در ضمان موجل از دین حال ، ضامن در اثنا اجل بمیرد دین او حال می شود و ورثه حق دارند از مدیون اصلی اداء دین را بخواهند » عده ای معتقدند در این نظر دو خطا وجود دارد : اول اینکه ضامن مدیون نبوده تا به موت او دین ، حال گردد دوم اینکه به فرض حلول حق مطالبه مادامی که ورثه ضامن طلب بستانکار را ندهند حق رجوع به مدیون اصلی را ندارند. | «اگر در ضمان موجل از دین حال ، ضامن در اثنا اجل بمیرد دین او حال می شود و ورثه حق دارند از مدیون اصلی اداء دین را بخواهند » عده ای معتقدند در این نظر دو خطا وجود دارد : اول اینکه ضامن مدیون نبوده تا به موت او دین ، حال گردد دوم اینکه به فرض حلول حق مطالبه مادامی که ورثه ضامن طلب بستانکار را ندهند حق رجوع به مدیون اصلی را ندارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=الفارق (دایرةالمعارف عمومی حقوقی) (جلد سوم) (عده)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4471968|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref> | ||
«چنانچه با اذن مضمون عنه ، دین موجل را به طور مدت دار ضمانت نماید ، سپس قبل از سپری شدن هر دو مدت بمیرد و آنچه بر عهده او آمده جال شود و از ترکه اش برداشته شود ، ورثه اش حق رجوع به مضمون عنه را ندارند ، مگر بعد از رسیدن وقت دین که بر او بود . و دین نسبت به مضمون عنه به سبب مرگ ضامن ، حال نمی شود و فقط نسبت به ضامن حال می شود. | «چنانچه با اذن مضمون عنه ، دین موجل را به طور مدت دار ضمانت نماید ، سپس قبل از سپری شدن هر دو مدت بمیرد و آنچه بر عهده او آمده جال شود و از ترکه اش برداشته شود ، ورثه اش حق رجوع به مضمون عنه را ندارند ، مگر بعد از رسیدن وقت دین که بر او بود . و دین نسبت به مضمون عنه به سبب مرگ ضامن ، حال نمی شود و فقط نسبت به ضامن حال می شود.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=51436|صفحه=|نام۱=عبداله|نام خانوادگی۱=کیایی|چاپ=1}}</ref> | ||
حال شدن دین در صورت فوت یکی از ضامن و مضمون عنه در تمامی مذاهب چهارگانه در نظر گرفته شده است ، جز یک نظر مخالف در حنابله وجود دارد. | حال شدن دین در صورت فوت یکی از ضامن و مضمون عنه در تمامی مذاهب چهارگانه در نظر گرفته شده است ، جز یک نظر مخالف در حنابله وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مسئولیت تضامنی قراردادی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=دانشگاه مفید|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2112448|صفحه=|نام۱=رضاحسین|نام خانوادگی۱=گندمکار|چاپ=1}}</ref> | ||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
«اگر در ضمان موجل از دین حال ، ضامن در اثنا اجل بمیرد دین او حال می شود و ورثه حق دارند از مدیون اصلی اداء دین را بخواهند » عده ای معتقدند در این نظر دو خطا وجود دارد : اول اینکه ضامن مدیون نبوده تا به موت او دین ، حال گردد دوم اینکه به فرض حلول حق مطالبه مادامی که ورثه ضامن طلب بستانکار را ندهند حق رجوع به مدیون اصلی را ندارند. | «اگر در ضمان موجل از دین حال ، ضامن در اثنا اجل بمیرد دین او حال می شود و ورثه حق دارند از مدیون اصلی اداء دین را بخواهند » عده ای معتقدند در این نظر دو خطا وجود دارد : اول اینکه ضامن مدیون نبوده تا به موت او دین ، حال گردد دوم اینکه به فرض حلول حق مطالبه مادامی که ورثه ضامن طلب بستانکار را ندهند حق رجوع به مدیون اصلی را ندارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=الفارق (دایرةالمعارف عمومی حقوقی) (جلد سوم) (عده)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4471968|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | |||
{{پانویس}} |
نسخهٔ ۱۵ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۵۷
ضمان موجل به فوت ضامن، حال میشود.
توضیح واژگان
ضمان موجل : عقد ضمانی است که در آن ضامن برای پرداخت دین مدیون اصلی به مضمون له موعد مشخص می نماید،خواه دین اصلی حال باشد یا موجل.[۱]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
مطابق اصل کلی حال شدن دیون شخص متوفی ، با فوت ضامن در ضمان موجل ، ضمان حال شده و دین از ترکه وی اخذ می شود . ورثه میت نیز می توانند آنچه را که پرداخت شده از مدیون مطالبه نمایند.[۲] [۳] همچنین در صورتی که قبل از حلول اجل ، مضمون عنه در عقد ضمان غیر تبرعی فوت کند ، چون میت به ضامن بدهکاری دارد ، ورثه باید مطابق مواد 868 و 869 این قانون بدهی را از ترکه جدا کرده و بعد از ادای دین توسط ضامن به وی پرداخت نمایند.[۴] برخلاف آن چه یاد شد در ضمان از دین موجل ،در صورت فوت مضمون عنه ، ضامن قبل از سررسید دین اصلی ملزم به تادیه نمی باشد.[۵][۶]
سوابق و مستندات فقهی
«اگر در ضمان موجل از دین حال ، ضامن در اثنا اجل بمیرد دین او حال می شود و ورثه حق دارند از مدیون اصلی اداء دین را بخواهند » عده ای معتقدند در این نظر دو خطا وجود دارد : اول اینکه ضامن مدیون نبوده تا به موت او دین ، حال گردد دوم اینکه به فرض حلول حق مطالبه مادامی که ورثه ضامن طلب بستانکار را ندهند حق رجوع به مدیون اصلی را ندارند.[۷]
«چنانچه با اذن مضمون عنه ، دین موجل را به طور مدت دار ضمانت نماید ، سپس قبل از سپری شدن هر دو مدت بمیرد و آنچه بر عهده او آمده جال شود و از ترکه اش برداشته شود ، ورثه اش حق رجوع به مضمون عنه را ندارند ، مگر بعد از رسیدن وقت دین که بر او بود . و دین نسبت به مضمون عنه به سبب مرگ ضامن ، حال نمی شود و فقط نسبت به ضامن حال می شود.»[۸]
حال شدن دین در صورت فوت یکی از ضامن و مضمون عنه در تمامی مذاهب چهارگانه در نظر گرفته شده است ، جز یک نظر مخالف در حنابله وجود دارد.[۹]
انتقادات
«اگر در ضمان موجل از دین حال ، ضامن در اثنا اجل بمیرد دین او حال می شود و ورثه حق دارند از مدیون اصلی اداء دین را بخواهند » عده ای معتقدند در این نظر دو خطا وجود دارد : اول اینکه ضامن مدیون نبوده تا به موت او دین ، حال گردد دوم اینکه به فرض حلول حق مطالبه مادامی که ورثه ضامن طلب بستانکار را ندهند حق رجوع به مدیون اصلی را ندارند.[۱۰]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 335116
- ↑ حمید بهرامی احمدی. حقوق مدنی (جلد سوم) (کلیات عقود و قراردادها). چاپ 2. میزان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1402400
- ↑ حسن ره پیک. حقوق مدنی عقود معین (جلد دوم) تحلیل عقود مشارکتی(شرکت، مضاربه، مزارعه، مساقات) اذنی و نیابتی (ودیعه، عاریه، وکالت) تبعی و وثیقه ای (ضمان، حواله، کفالت، رهن) تبرعی و شانسی (هبه، گروبندی). چاپ 1. انتشارات خرسندی، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 768620
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. ضمان عقدی در حقوق مدنی. چاپ 1. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 36100
- ↑ سیدمحمود کاشانی. حقوق مدنی قراردادهای ویژه (اشاعه، شرکت مدنی، تقسیم مال مشترک، ودیعه، وکالت، ضمان). چاپ 1. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 521304
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. ضمان عقدی در حقوق مدنی. چاپ 1. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 36088
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. الفارق (دایرةالمعارف عمومی حقوقی) (جلد سوم) (عده). چاپ 1. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4471968
- ↑ عبداله کیایی. قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد دوم). چاپ 1. سمت، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 51436
- ↑ رضاحسین گندمکار. مسئولیت تضامنی قراردادی. چاپ 1. دانشگاه مفید، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2112448
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. الفارق (دایرةالمعارف عمومی حقوقی) (جلد سوم) (عده). چاپ 1. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4471968