آیین دادرسی کیفری (خالقی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''''آیین دادرسی کیفری''''' نام کتابی است از [[علی خالقی]] که به همت [[ | '''''آیین دادرسی کیفری''''' نام کتابی است از [[علی خالقی]] که به همت [[مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش]] به چاپ رسیده‌است. | ||
== محتوای کتاب == | == محتوای کتاب == | ||
کتاب آیین دادرسی کیفری در | کتاب آیین دادرسی کیفری در ۲ بخش تدوین گردیده‌است: | ||
# نویسنده در بخش اول، دعاوی ناشی [[جرم]] را در دو فصل [[دعوا|دعوای]] عمومی و دعوای خصوصی، مورد مطالعه قرار می‌دهد. | |||
# نویسنده در بخش اول، دعاوی ناشی [[جرم]] را | # در بخش دوم، صلاحیت مراجع رسیدگی کیفری مورد پژوهش قرار گرفته و دلایل اثبات در امور کیفری بررسی می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651968|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=13}}</ref> | ||
# در بخش دوم، صلاحیت مراجع رسیدگی کیفری مورد پژوهش قرار گرفته و دلایل اثبات در امور کیفری بررسی | |||
== بخشی از کتاب == | == بخشی از کتاب == | ||
نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب | نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب می‌نویسند:<blockquote>«در یک تعریف ساده می‌توان گفت که آیین دادرسی کیفری مجموعه اصول و مقرراتی است که برای [[کشف جرم]]، تعقیب متهم و [[تحقیقات محلی|تحقیق]] از او، تعیین صلاحیت و روش کار مراجع تحقیق و حکم و همچنین تجدیدنظر از تصمیمات آنها و سرانجام چگونگی اجرای احکام کیفری وضع شده‌است. یدین ترتیب، تعریف مندرج در [[ماده ۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۱ ق.آ.د. ک]] با تغییراتی اندک در متن آن به این تعریف ساده نزدیکی می‌شود. | ||
مطابق این تعریف: «آیین دادرسی کیفری مجموعه اصول و مقرراتی است که برای | مطابق این تعریف: «آیین دادرسی کیفری مجموعه اصول و مقرراتی است که برای کشف و تحقیق جرائم و تعقیب مجرمان و نحوه رسیدگی و صدور [[رای|رأی]] و [[تجدیدنظر]] و اجرای احکام و تعیین وظایف و اختیارات مقامات قضایی وضع شده‌است.» صلاحیت مراجع کیفری یکی از موضوعات مهم مورد بحث در [[آیین دادرسی کیفری]] است که در این تعریف مورد توجه قرار نگرفته‌است. علاوه بر این، اشاره به تعقیب مجرمین در این ماده چندان صحیح به نظر نمی‌رسد، زیرا در امر تعقیب ما با فردی که «[[متهم]]» به ارتکاب جرمی است، یعنی شخصی که «ادعا» شده جرمی را مرتکب گردیده، روبرو هستیم و روند رسیدگی‌های قضایی برای بررسی این ادعا و احراز مجرمیت یا اعلام بی گناهی او به موجب [[حکم قطعی دادگاه]] است، از این رو، اطلاق عنوان [[مجرم]] به کسی که در فرایند [[تعقیب]] کیفری، در پناه [[اصل برائت]] قرار داشته و تا اثبات مجرمیت وی در [[دادگاه]]، بی گناه فرض می‌شود، پسندیده نیست.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651972|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=13}}</ref></blockquote> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۹
آیین دادرسی کیفری نام کتابی است از علی خالقی که به همت مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش به چاپ رسیده‌است.
محتوای کتاب
کتاب آیین دادرسی کیفری در ۲ بخش تدوین گردیده‌است:
- نویسنده در بخش اول، دعاوی ناشی جرم را در دو فصل دعوای عمومی و دعوای خصوصی، مورد مطالعه قرار می‌دهد.
- در بخش دوم، صلاحیت مراجع رسیدگی کیفری مورد پژوهش قرار گرفته و دلایل اثبات در امور کیفری بررسی می‌شود.[۱]
بخشی از کتاب
نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب می‌نویسند:
«در یک تعریف ساده می‌توان گفت که آیین دادرسی کیفری مجموعه اصول و مقرراتی است که برای کشف جرم، تعقیب متهم و تحقیق از او، تعیین صلاحیت و روش کار مراجع تحقیق و حکم و همچنین تجدیدنظر از تصمیمات آنها و سرانجام چگونگی اجرای احکام کیفری وضع شده‌است. یدین ترتیب، تعریف مندرج در ماده ۱ ق.آ.د. ک با تغییراتی اندک در متن آن به این تعریف ساده نزدیکی می‌شود. مطابق این تعریف: «آیین دادرسی کیفری مجموعه اصول و مقرراتی است که برای کشف و تحقیق جرائم و تعقیب مجرمان و نحوه رسیدگی و صدور رأی و تجدیدنظر و اجرای احکام و تعیین وظایف و اختیارات مقامات قضایی وضع شده‌است.» صلاحیت مراجع کیفری یکی از موضوعات مهم مورد بحث در آیین دادرسی کیفری است که در این تعریف مورد توجه قرار نگرفته‌است. علاوه بر این، اشاره به تعقیب مجرمین در این ماده چندان صحیح به نظر نمی‌رسد، زیرا در امر تعقیب ما با فردی که «متهم» به ارتکاب جرمی است، یعنی شخصی که «ادعا» شده جرمی را مرتکب گردیده، روبرو هستیم و روند رسیدگی‌های قضایی برای بررسی این ادعا و احراز مجرمیت یا اعلام بی گناهی او به موجب حکم قطعی دادگاه است، از این رو، اطلاق عنوان مجرم به کسی که در فرایند تعقیب کیفری، در پناه اصل برائت قرار داشته و تا اثبات مجرمیت وی در دادگاه، بی گناه فرض می‌شود، پسندیده نیست.»[۲]
منابع
- ↑ علی خالقی. آیین دادرسی کیفری. چاپ 13. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651968
- ↑ علی خالقی. آیین دادرسی کیفری. چاپ 13. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651972