ماده ۳ قانون مدیریت بحران کشور

مفھوم واژگان و عبارات اختصاري به كار رفته در اين قانون به شرح زير است: الف ـ مخاطره: پديده طبيعي يا كنش انساني (به جز موارد نظامي ـ امنيتي و اجتماعي) كه در صورت وقوع در محيط يا جامعه آسيب پذير مي تواند تبديل به يك بحران و حادثه خسارت بار شود. ب ـ بحران: از ھم گسيختگي جدي عملكرد يك جامعه كه ناشي از وقوع مخاطره است و منجر به خسارات و اثرات منفي گسترده انساني، اقتصادي يا زيست محيطي مي شود، به طوري كه مواجھه با آن فراتر از توانايي جامعه متأثر و دستگاھھاي مسؤول موضوع ماده (2) اين قانون باشد. پ ـ آسيب پذيري: ضعف و كمبودھاي مادي و غيرمادي شامل فيزيكي، اجتماعي، اقتصادي و زيست محيطي در جامعه است كه باعث مي شود وقوع مخاطرات منجر به بحران شود. ت ـ خطر: مقدار يا اندازه خسارات انساني و مادي احتمالي، درصورت وقوع يك مخاطره در جامعه آسيب پذير است. ث ـ مديريت بحران: نظام حاكم بر راھبردھا، رويكردھا، برنامه ھا و اقداماتي است كه با ھدف پيش بيني، پيشگيري و كاھش خطر، آمادگي و پاسخ كارآمد و بازتواني و بازسازي پس از وقوع حوادث و سوانح، به صورت چرخه اي صورت مي گيرد. ج ـ پيشگيري و كاھش خطر: به مجموعه تدابير و اقداماتي گفته مي شود كه شامل شناسايي، شناخت و تحليل مخاطرات،آسيب پذيري ھا، الزام به كارگيري مديريت كاھش خطر در تدوين برنامه و بودجه بخشھاي توسعه اي، تعيين راھبردھا و اولويت ھاي بخشھاي گوناگون، تدوين و اجراي برنامه ھاي كاھش خطر حوادث و سوانح در كشور است. چ ـ آمادگي: مجموعه تدابير و اقداماتي است كه ظرفيت جامعه و دستگاھھاي مسؤول را براي پاسخ مؤثر به حوادث و سوانح افزايش مي دھد به طوري كه خسارات انساني و مادي ناشي از آن را به حداقل برساند. ح ـ پاسخ: مجموعه فعاليت ھا و اقداماتي است كه با وقوع حادثه آغاز شده و شامل ھشدار سريع، تخليه، جستجو، نجات و امداد، تأمين امنيت و نظاير اينھا، متناسب با ويژگي ھاي ھر بحران مي باشد. خ ـ بازسازي و بازتواني: به مجموعه تدابير و اقداماتي گفته مي شود كه براي ترميم و بھبود خدمات و ساختارھا، معيشت، توانمندي و شرايط زندگي جوامع متأثر از حوادث و سوانح انجام مي شود؛ به نحوي كه موجب ارتقاي توانايي و ظرفيت آنھا در جھت كاھش خطر حوادث آتي شود. د ـ تاب آوري: به توانايي يك نظام يا جامعه در معرض مخاطرات، براي ايستادگي، تحمل و سازگاري در برابر حوادث و سوانح و بازتواني و بازسازي مؤثر و به موقع جامعه آسيب ديده گفته مي شود. ذ ـ شرايط اضطراري: وضعيتي است كه در پي وقوع مخاطرات و قريب الوقوع بودن حادثه يا بعد از وقوع آن ايجاد مي شود و نياز به اقدامات فوق العاده براي پاسخ دارد. ر ـ شوراي عالي: شوراي عالي مديريت بحران كشور ز ـ سازمان: سازمان مديريت بحران كشور ژ ـ ستاد: ستاد پيشگيري، ھماھنگي و فرماندھي عمليات پاسخ به بحران