ماده ۴۳ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۵۲

هر كس در مقام دفاع از نفس و يا عرض و يا ناموس و يا مال خود يا ديگري و يا آزادي تن خود يا ديگري در برابر هر گونه تجاوز فعلي و يا‌ خطر قريب‌الوقوع عملي انجام دهد كه جرم باشد در صورت اجتماع شرايط زير قابل تعقيب و مجازات نخواهد بود: 1- دفاع با تجاوز و خطر متناسب باشد. 2- توسل بقواي دولتي بدون فوت وقت عملاً ممكن نباشد و يا مداخله قواي مزبور در رفع خطر مؤثر واقع نشود. 3- تجاوز و خطر ناشي از تحريك خود شخص نباشد. تبصره- وقتي دفاع از نفس و يا ناموس و يا عرض و يا مال و يا آزادي تن ديگري جائز است كه او ناتوان از دفاع بوده و تقاضاي كمك كند و يا در ‌وضعي باشد كه امكان استمداد نداشته باشد.