ماده ۵۰۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 502 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) را به ماده ۵۰۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۳۶
هر کس به نفع یک دولت بیگانه و به ضرر دولت بیگانه دیگر در قلمرو ایران مرتکب یکی از جرایم جاسوسی شود به نحوی که به امنیت ملی صدمه وارد نماید به یک تا پنج سال حبس محکوم خواهد شد.
واژگان
منظور از دولت خارجی در این ماده، کل نظام حاکم بر آن کشور و در معنایی اعم از قوای سهگانه به کار رفتهاست. بدیهی است جاسوسی به نفع اشخاص، شرکتها یا سازمانهای خارجی مشمول این ماده قرار نمیگیرد.[۱] شمول این ماده در مواردی که دولت مورد نظر توسط ایران به رسمیت شناخته شده باشد محل تردید است.[۲]
منظور از ایراد صدمه به امنیت ملی این است که رفتار مزبور بتواند سبب مخالفت، دشمنی و تیرگی روابط با سایر کشورها شود.[۳]
پیشینه
قانون مجازات اسلامی تعزیرات مصوب ۱۳۶۲:
ماده ۸ - مجازات مقرر در ماده قبل شامل کسانی نیز خواهد شد که جرم جاسوسی را به نفع یک دولت بیگانه و به ضرر دولت بیگانه دیگر در خاک ایران مرتکب شوند.[۴]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در این ماده جاسوسی به نفع یک دولت بیگانه و به ضرر دولت بیگانهٔ دیگر به شرطی که به امنیت ملی ایران صدمه وارد کند مورد جرم انگاری قرار گرفتهاست. مرتکب این جرم میتواند هر شخص ایرانی یا خارجی، نظامی و غیرنظامی، کارمند یا غیر کارمند باشد[۵] که در قلمرو زمینی، هوایی و دریایی ایران اقدام به جاسوسی نمودهاست.[۶] منظور از جاسوسی معنای خاص کلمه یعنی تحصیل و ارائه اطلاعات از یک کشور به کشور دیگر است.[۷]هرچند عده ای معتقدند هرگونه اقدام علیه امنیت ملی ایران در قالب جرائم جاسوسی یا جرائم مرتبط با آن مشمول این ماده قرار خواهد گرفت.[۸]تشخیص اینکه آیا اقدام فرد جاسوسی محسوب میشود یا خیر بر عهده قاضی پرونده خواهد بود.[۹]تحقق این جرم منوط به ایراد صدمه به امنیت ملی ایران است؛ بنابراین از جمله جرائم مقید میباشد.[۱۰]رسیدگی به این جرم منوط به درخواست کشور بیگانه نشده و رضایت آن کشور نیز تأثیری در ادامه رسیدگی نخواهد داشت.[۱۱]
در خصوص رکن روانی مرتکب باید علاوه بر آنکه به نحو عامدانه اسناد و اطلاعات محرمانه ای را تحصیل میکند قصد تسلیم آن به کشور خارجی را نیز داشته باشد. اگر فردی بدون این قصد مرتکب جرم شود مشمول این ماده قرار نمیگیرد.[۱۲]
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 857508
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 386720
- ↑ ایرج گلدوزیان. حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه تمامیت جسمانی- شخصیت معنوی- اموال و مالکیت- امنیت و آسایش عمومی) (علمی-کاربردی). چاپ 13. دانشگاه تهران، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 430136
- ↑ حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 432252
- ↑ ایرج گلدوزیان. حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه تمامیت جسمانی- شخصیت معنوی- اموال و مالکیت- امنیت و آسایش عمومی) (علمی-کاربردی). چاپ 13. دانشگاه تهران، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 430116
- ↑ ایرج گلدوزیان. حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه تمامیت جسمانی- شخصیت معنوی- اموال و مالکیت- امنیت و آسایش عمومی) (علمی-کاربردی). چاپ 13. دانشگاه تهران، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 430132
- ↑ حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 432264
- ↑ حسن عالی پور و نوروز کارگری. جرایم ضد امنیت ملی. چاپ 1. خرسندی، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2103516
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 714588
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 714552
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 714556
- ↑ ایرج گلدوزیان. حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه تمامیت جسمانی- شخصیت معنوی- اموال و مالکیت- امنیت و آسایش عمومی) (علمی-کاربردی). چاپ 13. دانشگاه تهران، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 430148