ماده ۶۸۵ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 685 قانون مدنی را به ماده ۶۸۵ قانون مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
در ضمان، رضای مدیون اصلی شرط نیست.
در [[ضمان]]، رضای مدیون اصلی شرط نیست.
 
== توضیح واژگان ==
رضا، یعنی اشتیاق به ایجاد نمودن.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد دوم) (قواعد عمومی قرادادها)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=231972|صفحه=|نام۱=سیدحسین|نام خانوادگی۱=صفایی|چاپ=9}}</ref>


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

نسخهٔ ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۰۵

در ضمان، رضای مدیون اصلی شرط نیست.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در انتقال دین، بدهکار، یکی از طرفین عقد محسوب می گردد. اما ضمان، بین متعهدٌله و ضامن منعقد گردیده؛ و مدیون در انشای این عقد نقشی ندارد.[۱]

هرچند ممکن است به نظر برسد که چون بدهکار، یکی از ارکان عقد ضمان نیست؛ پس نمی توان او را، در انعقاد این عقد دخیل نمود. اما باید توجه داشت که در برخی موارد، ممکن است ضامن، به اذن مدیون، ضمانت او را برعهده گرفته؛ و بدهکار نیز، درمقابل ضامن متعهد شده باشد که دین مزبور را، جبران نماید. در چنین شرایطی، ضامن فاقد قصد احسان بوده؛ و تأدیه دین مضمونٌ عنه را، در برابر تعهد وی به جبران می پذیرد. لیکن چنین ضمانی را، نباید با قصد معاوضی، که موجب اتصال تعهدهای متعدد به یکدیگر می گردد؛ مشتبه نمود.[۲] ضمان مبتنی است بر انتقال دین، و بدینوسیله ضامن می پذیرد که دین مدیون را تأدیه نماید. به همین دلیل جهت تحقق ضمان، رضای مضمونٌ عنه شرط نیست.[۳]

منابع

  1. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (نظریه عمومی تعهدات). چاپ 5. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 442532
  2. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (جلد اول) (قواعد عمومی قراردادها). چاپ 5. شرکت سهامی انتشار، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2443720
  3. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (عقود معین، قسمت چهارم) (عقود اذنی، وثیقه های دین، ودیعه،عاریه، وکالت، ضمان). چاپ 6. سهامی انتشار، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2658520