الگوی مطلوب دادرسی اساسی در ایران در پشتیبانی از حقوق و آزادی ها با مطالعه تطبیقی در نظام حقوقی مصر عراق و الجزایر: تفاوت میان نسخه‌ها

[[دادرسی اساسی]] به عنوان یکی از مهمترین و حیاتی‌ترین نهادهای یک نظام سیاسی و حقوقی در دنیای امروز شناخته می‌شود. نهادی که هدف از تاسیس آن، پاسداری از [[قانون اساسی]] به عنوان قانون برتر در سلسله مراتب قوانین می‌باشد. شورای نگهبان در نظام حقوقی ایران به عنوان نهادی که چنین وظیفه ای را عهده دار شده است محور اصلی پژوهش می‌باشد. اسلامی بودن نظام سیاسی ایران، تشکیل و تاسیس [[شورای نگهبان]] بر چنین مبنایی ما را بر آن داشت که سراغ کشورهای اسلامی مصر، عراق و الجزایر برویم تا با نگاهی تطبیقی به نهاد دادرس اساسی در این کشورها و اصول کلی مرتبط با الگوی‌های دادرسی اساسی، الگویی مطلوب از نهاد دادرس اساسی در ایران ارایه داده شود. در واقع مهمترین تشابه مبنایی میان چهار کشور مورد پژوهش، پذیرش دین اسلام به عنوان یکی از منابع اصلی در نظام حقوقی و سیاسی می‌باشد. از طرفی بر عکس هر سه کشور مذکور، هدف اصلی از تاسیس شورای نگهبان، پاسداری از شرع و احکام اسلامی است و پاسداری از قانون اساسی و به طور خاص حقوق و آزادی‌ها در مرحله بعد قرار دارد. امری که در سه کشور دیگر چنین نیست و هدف از تاسیس دادرس اساسی پشتیبانی از قانون اساسی است و پاسداری از شرع اسلام در دل نظارت دستوری قرار دارد. با توجه به اینکه می‌توان از دو الگوی کلی آمریکایی و اروپایی در نظام های حقوقی یاد کرد، هر چهار کشور امروزه از الگوی اروپایی یعنی تاسیس یک نهاد اختصاصی جهت نظارت دستوری استفاده می‌کنند. با مروری بر رویه شورای نگهبان و نگاه تطبیقی به این نهاد، شورا در خصوص پشتیبانی از حقوق و آزادی‌ها بخصوص حقوق و آزادی‌های مدنی– سیاسی عملکرد قابل دفاعی از خود نشان نداده است. این ضعف اساسی که ناشی از تمرکز شورا بر نظارت شرعی، نبود نظارت پسینی و عدم پذیرش حق مراجعه اشخاص در خصوص نقض حقوق و آزادی‌ها به شورا، چیرگی بعد سیاسی و شرعی شورا بر بعد قضایی آن، میل به یک تغییرات اساسی در ساختار و صلاحیت‌های شورای نگهبان را ایجاب می‌نماید که در این خصوص پیشنهادهایی جهت بهبود جایگاه و عملکرد شورای نگهبان ارایه می‌گردد.

طرح و بیان مسیله

فرضیه های متناظر

فرضیه های فرعی