ماده ۶۹۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده | '''ماده ۶۹۵ قانون آیین دادرسی کیفری (الحاقی۱۳۹۳/۰۸/۷):''' اظهارات نماینده قانونی [[شخص حقوقی]] علیه شخص حقوقی [[اقرار]] محسوب نمی‌شود و [[اتیان سوگند]] نیز متوجه او نیست. | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
با توجه به اینکه شخصیت حقوقی نماینده، متمایز و مستقل از شخص حقوقی است، اظهارات نماینده قانونی شخص حقوقی اقرار محسوب نمی‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان= | با توجه به اینکه شخصیت حقوقی نماینده، متمایز و مستقل از شخص حقوقی است، اظهارات نماینده قانونی شخص حقوقی اقرار محسوب نمی‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278172|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۹
ماده ۶۹۵ قانون آیین دادرسی کیفری (الحاقی۱۳۹۳/۰۸/۷): اظهارات نماینده قانونی شخص حقوقی علیه شخص حقوقی اقرار محسوب نمی‌شود و اتیان سوگند نیز متوجه او نیست.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
با توجه به اینکه شخصیت حقوقی نماینده، متمایز و مستقل از شخص حقوقی است، اظهارات نماینده قانونی شخص حقوقی اقرار محسوب نمی‌شود.[۱]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278172