ماده ۱۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۴ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

درموارد زیر عین اظهارات اصحاب دعوا باید نوشته شود:

  1. وقتی که بیان یکی از آنان مشتمل براقرار باشد.
  2. وقتی که یکی از اصحاب دعوا بخواهد از اظهارات طرف دیگر استفاده نماید.
  3. در صورتی که دادگاه به جهتی درج عین عبارت را لازم بداند.

توضیح واژگان

طرفین دعوا: اعم اند از خود طرفهای دعوا یا وکیلان یا نمایندگان قانونی آنان. ۱۱۷۴۰۱

پیشینه

مفاد ماده ۱۰۲ قانون آییین دادرسی مدنی قبلاً در ماده ۱۳۱ ق.آ.د. م بیان شده بود. ۱۳۸۷۰۳

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

اصل کتبی بودن دادرسی اقتضا می‌کند که تمامی مذاکرات و مطالب ضروری، به صورت مکتوب در آید و این امر در صورتجلسه، که نحوه تنظیم آن به عهده دادگاه می‌باشد(۱۳۸۷۰۸)، تحقق می‌یابد، لذا تأکید ماده ۱۰۲ ق.آ.د. م به علت اهمیت موارد مذکور در آن می‌باشد. ۱۳۸۷۱۱زیرا در نهایت همین اظهارات طرفین بهترین دلیل برای اثبات دعوی می‌باشد و قضات با استناد به آن‌ها نسبت به صدور رای مقتضی اقدام می‌نمایند. ۴۰۹۸۵۱

اگر اظهارات هر یک از طرفین اقرار نباشد اما در جای دیگری برای طرف مقابل قابل استناد باشد، به درخواست وی باید عین اظهارات در صورتجلسه قید شود. ۱۴۲۳۷۲

دادگاه‌ها برای تنظیم صورتجلسه باید کلیه اظهارات طرفین را به گونه ای که منظور آن‌ها بیان شود، یادداشت نمایند، اما در فروض مطروحه در ماده ۱۰۲ ق.آ.د. م باید عین عبارات طرفین قید شود. ۱۴۲۳۷۰

سوابق و مستندات فقهی

اگر مدعی علیه اقرار به دعوای مدعی نماید و مقرله در خواست کند که اسم و مشخصات او در دیوان الحکم قاضی ثبت شود، قاضی این کار را انجام خواهد داد، البته اگر به اسم و مشخصات یا هویت مقر آگاه نباشند باید دلیلی بر این امر ارائه شود. ۶۵۴۲۶۷