ماده ۲۰۵ قانون مجازات اسلامی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۴۵ توسط Nastaran aghaee (بحث | مشارکت‌ها) (فیش ها محدود به 3 مورد بودند.)

سوگند باید با لفظ باشد و در صورت تعذر، با نوشتن یا اشاره ای که روشن در مقصود باشد، اداء شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

به نظر میرسد متن سوگندی که خوانده ادا میکند اعم از الفاظی که در مورد موضوع سوگند استفاده میشود در صورت جلسه تنظیم شده قید و به امضای وی میرسد و الا آنچه در صورتجلسه از طرف قاضی نوشته و تایید میشود کافی نخواهد بود.[۱]همچنین تاکید بر ادای لفظی سوگند در منابع شرعی ریشه تاریخی دارد.به این علت که در زمان صدور روایات نوشتن رایج نبود.[۲]

منابع

  1. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3862032
  2. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3862048