ماده ۵۶۲ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 562 قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه مكلف است هنگام صدور حكم ، تمامي هزينه هايي را كه در جريان تحقيقات و محاكمه صورت گرفته است ، به تفصيل تعيين و مسؤول پرداخت آن را معين كند .

توضیح واژگان

به نظر می‌آید منظور از حکم، حکمی است که مبتنی بر محکومیت طرف دعوای مدعی خصوصی صادر می‌شود وگرنه الزامی به اتخاذ تصمیم در مورد تعیین مسئول پرداخت هزینه های دادرسی و ذکر صورت هزینه های مصرفی نیست.

پیشینه

ماده 304 قانون آیین دادرسی کیفری 1378: در صورت تعدد محکوم علیهم، هزینه‌های دادرسی میان آنان تقسیم می‌شود و دادگاه در این تقسیم به مقصر اصلی و فرعی توجه‌نموده و سهم هریک را با توجه به تناسب دخالت آنان در وقوع جرم تعیین می‌نماید.

ماده306 قانون آیین دادرسی کیفری 1378: در حکم دادگاه باید مسؤول پرداخت هزینه‌های دادرسی معین شود و همچنین صورت هزینه‌هایی که مصرف شده است ضمن صدور‌حکم به صورت تفصیلی تعیین شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین:

در حکم صادره از دادگاه مسئول پرداخت هزینه های دادرسی باید معین گردد و همینطور هزینه‌هایی که مصرف شده است به صورت تفصیلی ضمن حکم تعیین شود. لذا پیش از صدور حکم ، مدعی خصوصی باید با تفصیل هزینه های مستقیم مربوط به دادرسی را که پرداخت کرده و آن چه که موقتا معاف شده به دادگاه اعلام کند تا دادگاه این اماکن را داشته باشد آن را در متن رأی ذکر کند و مجرم به محکوم به پرداخت آن کند.

حکم این ماده مواردی که به موجب ماده 560 قانون آیین دادرسی کیفری یا قوانین خاص، هزینه های مذبور بر عهده‌ی دولت یا قوه قضاییه قرار گرفته باشد را در بر نمی‌گیرد.

رویه قضایی

در صورتی که سارقین سه نفر بوده باشند ولی شاکی دادخواست ضرر و زیان را علیه یکی از آنان تنظیم کرده باشد و از نظر کیفری هر سه نفر متهم به مجازات سرقت محکوم شده باشند دادگاه فقط خوانده مورد نظر شاکی خصوصی را به پرداخت یک سوم (مبلغ) اموال مسروقه محکوم خواهد نمود.( رأی شماره 935-936- 73/11/19 ش 139 ، کیفری یک تهران)

چون هزینه دادرسی جزء کیفر و غرامت محسوب نمی‌شود حکم ندادن به تأثیری در کیفر نداشته و موجب شکستن حکم نخواهد شد.( حکم شماره 1203-1330/4/27 شعبه 8 دیوان)