منع دسترسی اشخاص به داده ها یا سامانه ها (جرم)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۷ توسط نورالدین محمدی ترکمانی (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تعریف

جرم منع دسترسی اشخاص به داده ها یا سامانه ها عبارت است از جلوگیری از دسترسی اشخاص مجاز به داده‎ ها يا سامانه‎ هاي رايانه ‎اي يا مخابراتي به طور غيرمجاز با اعمالي از قبيل مخفي كردن داده ها، تغيير گذرواژه يا رمزنگاري داده ها.

عنصر قانونی

"هر كس به طور غيرمجاز با اعمالي از قبيل مخفي كردن داده ها، تغيير گذرواژه يا رمزنگاري داده ها مانع دسترسي اشخاص مجاز به داده‎ ها يا سامانه‎ هاي رايانه ‎اي يا مخابراتي شود، به حبس از نود و يك روز تا يك سال يا جزاي نقدي از پنج ميليون (000 /000 /5) ريال تا بيست ميليون (000 /000 /20) ريال يا هردو مجازات محكوم خواهد شد." ماده 10 قانون جرایم رایانه ای 1388

عنصر مادی

برای تحقق عنصر مادی استفاده از تخریب داده ها، شروط ذیل ضرورت دارد:

1-      جلوگیری از دسترسی و مانع ورود شدن

2-      موضوع جرم اعم است از داده ها یا سامانه های رایانه ای یا مخابراتی.

3-      اشخاص برای دسترسی باید مجاز باشند.

4-      منع دسترسی باید غیر مجاز باشد.

5-      اعمال باید منتج به نتیجه گردد و امکان دسترسی فراهم نگردد.

6-      اعمالي از قبيل مخفي كردن داده ها، تغيير گذرواژه يا رمزنگاري داده ها توسط فاعل جرم باید صورت پذیرد.

تشدید مجازات در صورت توجه جرم به خدمات ضروری عمومی

مطابق ماده 11 قانون جرایم رایانه ای 1388، هر كس به قصد به خطر انداختن امنيت، آسايش و امنيت عمومي اعمال مذكور در ماده 10 اين قانون را عليه سامانه هاي رايانه اي و مخابراتي كه براي ارائه خدمات ضروري عمومي به كار مي روند، از قبيل خدمات درماني، آب، برق، گاز، مخابرات، حمل و نقل و بانكداري مرتكب شود، به حبس از سه تا ده سال محكوم خواهد شد.

شرط تحقق تشدید مقرر در ماده 11 قانون جرایم رایانه ای 1388، عبارت است از:

1- قصد و انگیزه خاص "به خطر انداختن امنيت، آسايش و امنيت عمومي"

2- اختصاص موضوع جرم به "سامانه هاي رايانه اي و مخابراتي" و نه صرف داده ها

3- موضوع سامانه ها باید خدمات ضروری عمومی مانند خدمات درماني، آب، برق، گاز، مخابرات، حمل و نقل و بانكداري باشد.