ماده ۶۳۰ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۰ توسط 210497022 (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

دیه فک، مستقل از دیه دندان و سایر اعضاء است و اگر با فک، دندان یا غیر آن از بین برود یا آسیب ببیند هر کدام دیه یا ارش جداگانه دارد.

پیشینه

در گذشته ماده 416 قانون مجازات اسلامی (1370) در این خصوص وضع شده بود.2812504

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بر اساس این ماده، دیه دندان و فک هر یک به طور مستقل تعیین شده است. لذا در فرض تضییع دندان و فک به تور توامان، باید برای هر یک دیه جداگانه ای در نظر گرفت. لذا نمی توان قواعد تداخل دیات را در این خصوص اعمال نمود.842916یکی از حالاتی که در خصوص ماده فوق مورد بحث است، وضعیت فردی است که در هنگام ارتکاب جنایت فاقد دندان است. در این صورت به نظر می رسد لازم است فقط دیه فک او پرداخته شود. گروهی نیز بر این باورند که در این حالت باید برای دندان هایی که امکان رویش آن ها وجود داشته است، قائل به اخذ دیه یا ارش بود.713972

سوابق فقهی

موضوع ماده فوق را گروهی از مصادیق قاعده عدم تداخل دیه اعضا دانسته اند.1936716برخی از فقها بیان نموده اند که مجموع دو فک دارای دیه کامل بوده و در فرض از بین بردن فک به همراه دندان ها، باید دو دیه ثابت شود.2500348 در این صورت دیه پرداختی معادل دو هزار دینار خواهد بود.4098124در نتیجه هر یک از فک ها دارای نصف دیه کامل است و در فرض وجود دندان در این فک ها، باید نصف دیه به همراه دیه دندان های از بین رفته اخذ شود.2175128 لذا دیه دندان ها در دیه فک ها تداخل نمی یابند.4179532