ماده ۹۹ قانون دریایی ایران مصوب ۱۳۴۳

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۶ توسط Wikihagh admin (بحث | مشارکت‌ها) (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 99 قانون دریایی ایران مصوب 1343 را به ماده ۹۹ قانون دریایی ایران مصوب ۱۳۴۳ منتقل کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

(اصلاحی 16/08/1391) ترک اجباری کشتی در طی سفر

در صورتی که فرمانده ناچار شود کشتی را به علت وقوع پیش آمد یا سانحه ای برای کشتی ترک نماید ، این عمل باید با مشورت افسران ارشد کشتی صورت گیرد . در این حالت فرمانده مکلف است هنگام ترک کشتی علاوه بر حصول اطمینان از خروج تمامی افراد از کشتی ، وجوه نقد و قیمتی ترین اموال و اسناد مهم کشتی را با خود نجات دهد ؛ مگر اینکه نجات وجوه و اموال و اسناد یاد شده خارج از قدرت وی باشد . در صورت تخلف از مقررات این ماده ، فرمانده مسؤول شناخته می شود .