ماده ۸۷ قانون آیین دادرسی کیفری
ماده ۸۷ قانون آیین دادرسی کیفری:هرگاه مأموران پست بر مبناي قرائن و امارات ، احتمال قوي دهند كه بسته پستي حاوي مواد مخدر ، سمي ، ميكروبي خطرناك و يا مواد منفجره ، اسلحه گرم ، اقلام امنيتي مطابق فهرست اعلامي از سوي مراجع ذي صلاح به پست و يا ساير آلات و ادوات جرم است ، محموله پستي با تنظيم صورتمجلس توقيف مي شود و موضوع فوري به اطلاع دادستان مي رسد . دادستان پس از اخذ نظر مراجع ذي صلاح و بررسي ، در صورت منتفي بودن احتمال ، بلافاصله دستور استرداد يا ارسال بسته پستي را صادر مي كند .
پیشینه
آیین دادرسی کیفری 1378 در ماده 104 در مورد مراسلات پستی مقرر میداشت:" در مواردی که ملاحظه، تفتیش و بازرسی مراسلات پستی، مخابراتی صوتی و تصویری مربوط به متهم برای کشف جرم لازم باشد‌قاضی به مراجع ذی ربط اطلاع می‌دهد که اشیاء فوق را توقیف نموده نزد او بفرستند، بعد از وصول آن را در حضور متهم ارائه کرده و مراتب را در‌صورت مجلس قید نموده و پس از امضاء متهم آن را در پرونده ضبط می‌نماید. استنکاف متهم از امضا در صورت مجلس قید می‌شود و چنانچه اشیاء‌مزبور حائز اهمیت نبوده و ضبط آن ضرورت نداشته باشد با اخذ رسید به صاحبش مسترد می‌شود. تبصره - کنترل تلفن افراد جز در مواردی که به امنیت کشور مربوط است و یا برای احقاق حقوق اشخاص به نظر قاضی ضروری تشخیص داده‌شود، ممنوع است."[۱]
مواد مرتبط
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277192