ماده ۳۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۲۷ توسط Wikihagh admin (بحث | مشارکت‌ها) (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 398 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۳۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ابتدای مهلت فرجام خواهی به قرار زیر است:

الف - برای احکام و قرارهای قابل فرجام خواهی دادگاه تجدیدنظر استان از روز ابلاغ.

ب - برای احکام و قرارهای قابل تجدیدنظر دادگاه بدوی که نسبت به آن تجدیدنظرخواهی نشده از تاریخ انقضای مهلت تجدید نظر.

توضیح واژگان

حکم فرجامی: احکام صادره از دیوانعالی کشور را حکم فرجامی (تمیزی) گویند، خواه از شعبه صادر شده باشد یا هیئت عمومی دیوان عالی کشور. ۸۲۳۲۲/

پیشینه

مشابه مفاد این ماده ذیل ماده ۵۴۴ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹0 (699769) و همچنین ماده ۵۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی ۱۳۱۸ بیان شده بود. ۶۹۹۷۶۸/

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در این ماده ابتدای مهلت فرجام خواهی برای احکام و قرارهای قابل فرجام خواهی صادره از دادگاه تجدیدنظر استان از روز ابلاغ و برای احکام و قرارهای صادره از دادگاه بدوی که نسبت به آن‌ها تجدید نظر خواهی نشده، این مهلت از تاریخ انقضای تجدیدنظر خواهی می‌باشد. ۲۹۵۵۱۹/۱۴۳۸۶۴/با توجه به این ماده اصولاً ممنوعیتی برای فرجامخواهی از حکم یا قرار قبل از ابلاغ آن وجود ندارد. ۱۴۰۹۶۸/ همچنین در مورد فرجام خواهی خارج از مهلت قانونی نیز با رعایت ماده ۳۰۶ این قانون می‌توان عمل نمود. ۱۴۳۸۶۹/

انتقادات

تجدید مهلت فرجام خواهی به علل مزبور، پیش‌بینی نشده‌است اما این سکوت را باید بر مسامحهٔ قانونگذار حمل نموده و ملاک قسمت مربوط ماده ۳۰۶ این قانون را در خصوص فرجام خواهی نیز رعایت نمود. ۳۳۵۹۷۴/