ماده ۶۳ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 63 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب 1382:كاركنان وظيفه نيروهاي مسلح هرگاه در زمان جنگ بيش از پنج روز‌متوالي غيبت نمايند و عذر موجهي نداشته باشند فراري محسوب و پس از دستگيري به‌ حبس از يك تا سه سال محكوم مي‌گردند و اگر فرار از جبهه باشد از زمان غيبت فراري‌ محسوب و به حبس از دو تا پنج سال محكوم مي‌شوند.

پیشینه

در ماده 44 قانون مجازات رائم نیروهای مسلح مصوب 1371 به طور کلی پرسنل غیرثابت که اعم از وظیفه،پیمانی و...بود،مورد حکم قرار گرفته بودند.اما در اصلاحیه سال 1382،قانونگذار تنها به کارکنان وظیفه توجه کرده و بقیه را حذف کرده است.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

رکن مادی جرم موضوع این ماده،غیبت متوالی بیش از پنج روز بدون عذر موجه و یا فرار از جبهه از زمان غیبت می باشد.[۲]پرواضح است که اگر فرد در زمان جنگ پنج روز غیبت نماید و در روز ششم خود را معرفی کند،مشمول این ماده نخواهد بود.[۳]ضمنا تشخیص عذر موجه با قاضی است.[۴]ضمنا اگر چهار روز از غیبت بگذرد و جنگ تمام شود،چنانچه مرتکب باز هم خود را معرفی نکند،به نظر می رسد معرفی تا روز شانزدهم هم منتفی کننده جرم فرار از خدمت باشد.[۵]

منابع

  1. غلامحسین الهام. حقوق جزای نظامی. چاپ 1. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3334168
  2. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473832
  3. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3515364
  4. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3515372
  5. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3515368