ماده ۸۸۳ قانون مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۷ توسط Nasim (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هر گاه پدر بعد از لعان رجوع کند پسر از او ارث می‌برد لیکن از ارحام پدر و همچنین پدر و ارحام پدری از پسر ارث نمی‌برند.

توضیح واژگان

لعان در لغت، یعنی دور کردن و در فقه، به مباهله بین زوجین به نحو خاص، لعان گویند.[۱]  [۲]  و در شرع، در حقوق، لعان عبارت است از اینکه شخصی، به همسر خود نسبت زنا بدهد و گواهی هم برای اثبات ادعای خویش نداشته باشد. دراینصورت ممکن است بین آن دو، ازطریق لعنت و نفرین جدایی حاصل شود.[۳]

مانع وراثت، خصوصیتی در وارث است که شرعاً، او را از ارث محروم می نماید.[۴]

فرزند لعان، به کسی گویند که توسط پدرش، ازطریق ملاعنه نفی شده است.[۵]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

باوقوع لعان، رابطه خویشاوندی بین پدر و پسر برای همیشه قطع می گردد. لذا رجوع از لعان، به منزله اقراری است که فقط، می تواند به ضرر پدر باشد و اقرار به ضرر دیگران، فاقد اثر است. به همین دلیل با رجوع از لعان، پسر از پدر ارث می برد؛ ولی پدر حق ارث بری از او را ندارد.[۶] [۷]  [۸]

بین فرزند ملاعنه و اقربای پدر او، رابطه ارث بری قطع می گردد. مگر اینکه آنان به خویشاوندی با فرزند، اقرار نمایند.[۹]

این ماده دلالت بر فرضی بودن عدم انتساب فرزند به پدر خویش دارد.[۱۰]

مستندات فقهی

با استناد به روایتی از امام صادق، رجوع از لعان، موجب ارث بری فرزند از پدر گردیده، ولی دیگر، پدر از او ارث نمی برد. [۱۱]

سوابق فقهی

رجوع از لعان، در آنچه که به ضرر مرد است؛ مؤثر بوده و در آنچه که به نفع او است؛ اثری ندارد. بدین ترتیب، پس از تکذیب لعان توسط پدر، فرزند از پدر ارث برده؛  ولی پدر و خویشان پدری، از او ارث نمی برند؛ و از اقربای پدر نیز به او، ارثی تعلق نخواهدگرفت.[۱۲] [۱۳]

انتقادات

این ماده دارای ایراد نگارشی است. به جای (لیکن از ارحام پدری ارث نمی برد)؛ باید نوشته می شد: (همچنین پدر و ارحام پدری، از فرزند ارث نمی برند).[۱۴]

منابع

  1. مسعود امامی و محمدرضا کیخا. سلسله پژوهش های فقهی حقوقی (جلد پانزدهم) (نفقه زن باردار در عده وفات -بررسی فقهی حقوقی لعان). چاپ 1. قضا، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1463688
  2. آیت اله خلیل قبله ای خویی. ارث. چاپ 2. سمت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 381420
  3. سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 208012
  4. محمدجعفر جعفری لنگرودی. اساس در قوانین مدنی (المدونه). چاپ 1. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1444808
  5. محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره حقوق مدنی (جلد اول) (ارث). چاپ 5. گنج دانش، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 200000
  6. عبداله خدابخشی. آثار برگزیده حقوقی (استقلال و پیوند حقوق مدنی و کیفری). چاپ 1. فکرسازان، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1511668
  7. محمد بروجردی عبده. کلیات حقوق اسلامی. چاپ 1. رهام، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3574308
  8. منصور عدل. حقوق مدنی. چاپ 1. خرسندی، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1062496
  9. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد ششم) (در ادله اثبات دعوا، اقرار، اسناد، شهادت، امارات، قسم، اصول عملیه). چاپ 7. کتابفروشی اسلامی، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 272764
  10. ناصر کاتوزیان. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 26. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 100248
  11. احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و محمدحسین (ترجمه) مهوری. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیه اله سیدحسین بروجردی (جلد بیست و نه) (ارث). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5079440
  12. عبداله کیایی. قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد دوم). چاپ 1. سمت، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 54244
  13. عبداله کیایی. قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد دوم). چاپ 1. سمت، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 54236
  14. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مجموعه محشای قانون مدنی. چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1715004