ماده ۱۲۹ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۱۲۹ قانون آیین دادرسی کیفری:هنگام تحقيق محلي و معاينه محل ، تمام آثار و نشانه هاي مشهود و مكشوف كه به نحوي در قضيه مؤثر است ، به دستور بازپرس توسط كارشناسان جمع آوري و در صورتمجلس قيد مي شود و به امضاي اشخاص دخيل در موضوع مي رسد .

توضیح واژگان

مقصود از عبارت «افراد دخیل در موضوع» افرادی نظیر متهم، شاکی، کارشناس و نیز مجریان قرار است.

پیشینه

در این خصوص می توان به ماده 75 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1290) استناد کرد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

یکی از دلایلی که برای اثبات امر جزایی به کار می رود، اطلاعاتی است که پس از مشاهده محل یا به وسیله کسب اطلاع از افراد مطلع به دست می آید.در این خصوص باید تمام نکات مهم نظیر حالات متهم و نیز اطلاعات اهل محل با صدور قرار تحقیق محلی جمع آوری شود.به همین دلیل بر اساس ماده فوق دو تکلیف برای مجری معاینه محل و تحقیق محلی در نظر گرفته شده است:

1-تنظیم صورتجلسه که باید آن را جزء قوانین آمره دانست.این مندرجات باید صریح و روشن و بدون ابهام بدوده و به خوبی قادر به توصیف صحنه جرم برای دیگران باشد.عده ای معتقدند عدم تنظیم این صورت مجلس را باید تخلف انتظامی به شمار آورد.

2- ذکر تمام آثار و علایم مشهود و مکشوفه در صورت مجلس بسته به نظر مجری.

ماده فوق را عده ای دلیل بر لزوم کتبی بودن تحقیقات در تمام مراحل دانسته اند.

انتقادات

عده ای معتقدند در خصوص قرار تحقیق محلی و معاینه محل، بسیاری از مقررات نظیر نحوه پرداخت هزینه ها، مسئول تهیه وسیله اجرای قرار و ... مسکوت مانده اند.