ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری

متهم مكلف است در موعد مقرر حاضر شود و اگر نتواند بايد عذر موجه خود را اعلام كند . جهات زير عذر موجه محسوب مي شود : الف - نرسيدن يا دير رسيدن احضاريه به گونه اي كه مانع از حضور شود . ب - بيماري متهم و بيماري سخت والدين ، همسر يا اولاد وي كه مانع از حضور شود . پ - همسر يا يكي از اقربا تا درجه سوم از طبقه دوم فوت شود . ت - ابتلاء به حوادث مهم از قبيل بيماريهاي واگيردار و بروز حوادث قهري مانند سيل و زلزله كه موجب عدم امكان تردد گردد . ث - متهم در توقيف يا حبس باشد . ج - ساير مواردي كه عرفاً به تشخيص بازپرس عذر موجه محسوب مي شود . تبصره ماده 178: در ساير موارد ، متهم مي تواند براي يك بار پيش از موعد تعيين شده ، بازپرس را از علت عدم حضور خود مطلع سازد و موافقت وي را اخذ نمايد كه در اين مورد ، بازپرس مي تواند در صورت عدم تأخير در تحقيقات ، تا سه روز مهلت را تمديد كند .