حق تقدم به این معنا است که اگر مخترعی، اختراع خود را در یکی از کشورهای عضو اتحادیه پاریس ثبت نماید، به مدت دوازده ماه فرصت دارد که در سایر کشورهای عضو نیز اختراع خود را ثبت کند. [۱] لذا حق تقدم، حقی است مدت دار و دارای آغاز و پایانی مشخص.[۲]

منابع

  1. مجله پژوهش های حقوقی شماره 12 سال 1386. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3738220
  2. جمال صالحی ذهابی. حق اختراع نگرشی تطبیقی. چاپ 1. شرکت سهامی انتشار، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4004472