قاعده غرور به این معناست که شخصی در اثر فریب دیگری کاری را انجام دهد که منجر به مسئولیت وی شود به نحوی که اگر فریب شخص غار نبود اساسا مغرور فعلی انجام نمی‌‌داد و مسئولیتی بر عهده او قرار نمی‌گرفت.[۱][۲][۳]

مواد مرتبط

منابع

  1. منصور اباذری فومشی. ترمینولوژی حقوق نوین (جلد سوم). چاپ 1. کیان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668640
  2. محسن صفری. فریبکاری و آثار آن (قاعده غرور) در حقوق مدنی ایران و فقه امامیه. چاپ 1. میزان و دادگستر، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668652
  3. منصور اباذری فومشی. ترمینولوژی حقوق نوین (جلد سوم). چاپ 1. کیان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668656