ودیعه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ودیعه عقدی است که به موجب آن یک نفر مال خود را به دیگری می‌سپارد برای آن که آن را مجاناً نگاه دارد. ودیعه‌گذار مودع و ودیعه‌گیر را مستودع یا امین می‌گویند.[۱] به عبارت دیگر، اخذ نایب برای مراقبت از مال را، ودیعه گویند.[۲]

ودیعه در لغت به مفهوم سپردن مال به کسی به عنوان امانت می باشد، به مال سپرده شده نیز ودیعه گفته می شود.[۳]

مواد مرتبط

مواد 607 تا 634 قانون مدنی

جستارهای وابسته

بدل ودیعه

منابع

  1. ماده ۶۰۷ قانون مدنی
  2. گزیده‌ای از پایان‌نامه‌های علمی در زمیه حقوق مدنی (جلد دوم). چاپ 1. جنگل، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 780624
  3. منصور اباذری فومشی. ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم). چاپ 1. کیان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6650968