قراردادهای حقوق مولف (محمدی)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۲ توسط F sheykhi mohamadi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب|نویسنده=پژمان محمدی|ناشر=انتشارات دادگستر|محل ناشر فارسی=تهران|کشور=ایران|زبان=فارسی|تعداد_صفحات=496|تاریخ_نشر=1386|تصویر=پرونده:قراردادهای حقوق مولف (محمدی) (2).jpg|موضوع=حقوق مولف}} '''''قراردادهای حقوق مولف''''' نام کتابی از...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
قراردادهای حقوق مولف
قراردادهای حقوق مولف (محمدی) (2).jpg
نویسنده(ها)پژمان محمدی
کشورایران
مکان ناشر فارسی: تهران
زبانفارسی
موضوع(ها)حقوق مولف
ناشرانتشارات دادگستر
تاریخ نشر
1386
شمار صفحات496



قراردادهای حقوق مولف نام کتابی از پژمان محمدی است که توسط انتشارات دادگستر به چاپ رسیده است.

محتوای کتاب

این کتاب در 2 بخش تدوین گردیده است:

  1. بخش اول: در این بخش، قواعد عمومی قرارداد‌های بهره برداری از حقوق مولف تبیین گردیده است. اوصاف، ماهیت و تعریف قراردادهای حقوق مولف، شرایط صحت قرارداد‌های حقوق مولف، آثار و اجرای قراردادهای مولف، از عناوین مطرح شده ذیل این بخش هستند.
  2. بخش دوم: در این بخش، انواع قرارداد‌های بهره برداری از حقوق مالی مولف (قراردادهای انتقال مستقیم و غیر مستقیم ) مورد مطالعه قرار گرفته است. [۱]

بخشی از کتاب

نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب می نویسد:

اهمیت حقوق مالکیت فکری به طور چشمگیری رو به افزایش است به نحوی که می توان گفت به ویژه با مطرح شدن تجارت الکترونیک و اینترنت، تقریبا تمامی کشورها، حتی کشورهای در حال توسعه، برای به کنترل درآوردن موضوعات مورد حمایت و در نتیجه اعمال قدرت بیشتر در عرصه بین المللی رقابت شدیدی دارند. جایگاه این شاخه نوپای حقوق اموال، علی رغم همه کوشش هایی که انجام گرفته یا در حال انجام است هنوز در خور شان آن نمی باشد. این امر ناشی از سرعت فراوان تکنولوژی و نارسایی ابزار قانونی برای پوشش همه جانبه مسائل ناشی از این پیشرفت است. اختراع اینترنت به تنهایی باعث شده است که ناکارآمدی دسته های زیادی از مقررات به وضوح احساس شود. یکی از این مجموعه ها، قلمرو مالکیت فکری و به طور ویژه حقوق مالکیت ادبی و هنری یا حقوق مولف است که اصلاح قوانین ملی و بین المللی، در مورد آن هرچند سال، یک ضرورت است. متاسفانه اولین و آخرین قانون جامع ایران در سال 1348 شمسی به تصویب رسیده است که نسبت به شرایط پیشرفت های اجتماعی و بین المللی کنونی فاصله زیادی دارد.[۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. پژمان محمدی. قراردادهای حقوق مؤلف. چاپ 1. دادگستر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6658788
  2. پژمان محمدی. قراردادهای حقوق مؤلف. چاپ 1. دادگستر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6658796