ماده ۴۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری

(اصلاحي 24/03/1394)- مرجع رسيدگي پس از نقض رأي در ديوان عالي كشور به شرح زير اقدام مي كند : الف - در صورت نقض رأي به علت ناقص بودن تحقيقات ، بايد تحقيقات مورد نظر ديوان عالي كشور را انجام دهد و سپس مبادرت به صدور رأي كند . ب - در صورت نقض قرار و ضرورت رسيدگي ماهوي ، بايد از نظر ديوان عالي كشور متابعت نمايد و در ماهيت ، رسيدگي و انشاي حكم كند ، مگر آنكه پس از نقض ، جهت تازه اي براي صدور قرار حادث شود . پ - در صورت نقض حكم در غير موارد مذكور ، دادگاه مي تواند بر مفاد رأي دادگاه قبلي اصرار كند . چنانچه اين حكم مورد فرجام خواهي واقع شود و شعبه ديوان عالي كشور پس از بررسي ، استدلال دادگاه را بپذيرد ، حكم را ابرام مي كند و در غير اين صورت ، پرونده در هيأت عمومي شعب كيفري مطرح مي شود . هرگاه نظر دادگاه صادركننده رأي مورد تأييد قرار گيرد ، رأي ابرام مي شود و در صورتي كه نظر شعبه ديوان عالي كشور را تأييد كند ، حكم صادره نقض و پرونده به شعبه ديگر دادگاه ارجاع مي شود . دادگاه مزبور بر اساس استدلال هيأت عمومي ديوان عالي كشور ، حكم صادر مي كند . اين حكم قطعي و غيرقابل فرجام است . در صورتي كه هيأت عمومي پرونده را به علت نقص تحقيقات قابل رسيدگي نداند با ذكر موارد نقص ، پرونده را به شعبه ديوان عالي كشور اعاده مي نمايد . شعبه ديوان مطابق قسمت ( 2 ) بند ( ب ) ماده ( 469 ) اقدام مي كند .