ماده ۵۶۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
از بین بردن قسمتی از عضو یا منفعت دارای دیه مقدّر به همان نسبت دیه دارد به این ترتیب که از بین بردن نصف آن به میزان نصف و از بین بردن یک سوم آن به میزان یک سوم دارای دیه است مگر این که در قانون ترتیب دیگری مقرر شده باشد. تبصره 1 ـ در مواردی که نسبت از بین رفته قابل تشخیص نباشد، اَرش تعیین می شود. تبصره 2 ـ هرگاه جنایت، عضو را در وضعیتی قرار دهد که به تشخیص کارشناس، مجنی‌ٌ علیه ناگزیر از قطع آن باشد دیه قطع عضو ثابت می شود.