پلمب

پلمب: (پُ لُ) [ فرانسه. ] (اِسم.) 1 - قطعة سرب یا موم آب شده ای که برای جلوگیری از دستکاری و سوءاستفاده به سر پاکت یا در مغازه یا خانه یا مکان دیگری مهر شود، مهرو موم (واژه مصوب فرهنگستان به جای پلمب) که در قوانین به این معنی هم اشاره شده است: مانند پلمب دستگاه توزین دیجیتالی (ماده 71 قانون نظام صنفی کشور 13821224) و شکستن پلمب محل های تعطیل شده (ماده 27 قانون مذکور)  2 - مجازاً به معنی تعطیل کردن و بستن جایی . که در قانون نظام صنفی به این معنی هم به کار رفته است: پلمب محل دایر شده فاقد پروانه کسب توسط نیروی انتظامی (ماده 27 قانون مذکور)