قرار عدم استماع دعوا

استماع در لغت به معنی «شنود، شنیدن، گوش دادن و ...» است. در مقابل، عدم استماع یعنی «نشنیدن، گوش ندادن و ...»؛ در حقوق عدم استماع یعنی ادعا یا دعوایی که قابلیت شنیده شدن را ندارد. در خصوص قرار عدم استماع دعوا، چنین مطرح شده است که:«هر گاه دعوا، با شرایطی که طرح شده یا اوضاع و احوالی که بر آن حاکم است، قابل شنیدن نباشد و دادگاه نتواند به ماهیت آن رسیدگی کند، به ناچار و الزاماً قرار عدم استماع صادر می‌گردد».

مواد مرتبط

• ماده ۳۳۲ قانون آیین دادرسی مدنی

مصادیق و نمونه‌ها

• در خصوص دعوای چک، اگر به طرفیت ظهرنویس اقامه گردد ولی واخواست در موعد قانونی به عمل نیامده باشد.
• طرح دعوای خلع ید وقتی که مجوز ید قانونی وجود دارد.
• طرح دعوا علیه ورثه وقتی که بدون ارائه‌ی انحصار وراثت باشد.
• طرح دعوای ایفای دین مؤجل زمانی که قبل از اجل باشد.