محاربه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

توضیح واژگان

محاربه یعنی اسلحه به دست گرفتن و با سلاح آماده مردم را ارعاب کردن هرچند کسی کشته نشود.این واژه از ریشه "حرب" گرفته شده است که متضاد"سلم"به معنای صلح است.

محاربه جرمی در فقه و حقوق اسلامی است که برای آن مجازات‌های سنگینی چون اعدام و قطع دست و پا در نظر گرفته شده‌است. فاعل این جرم، محارب نام دارد.

منابع