ماده ۸۵۶ قانون مدنی

م

صغیر را می‌توان به اتفاق یک نفر کبیر وصی قرار داد. در این صورت اجرای وصایا با کبیر خواهد بود تا موقع بلوغ و رشد صغیر.

توضیح واژگان

وصی شخصی است که در ولایت بر مورد وصیت، نایب موصی می گردد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

به نظر برخی از حقوقدانان، درصورت وصی قرار دادن صغیر به انضمام یک کبیر، هر دو باید به نحو اجتماع عمل نموده و درفرضی که صغیر فوت نموده یا مجنون گردد؛ وصی دیگر به تنهایی عمل می نماید. و اگر برای قیم صغیر محرز گردد که شخص منضم به مولی علیه او، برخلاف اراده موصی یا مصلحت صغیر عمل نموده ؛ می تواند او را عزل نماید.  و به نظر برخی دیگر، درمواردی که موصی، طفلی را به انضمام یک شخص بالغ، وصی قرارمی دهد؛ طفل مزبور تا زمان بلوغ، حق دخالت در امور شخص کبیر را نداشته و پس از بلوغ نیز، نمی تواند به تصرفات وی اعتراضی نماید.

مستنبط از قسمت اخیر این ماده، سفه وصی، موجب حجر او در اجرای وصایا اعم از مالی و غیرمالی می گردد.

انضمام شخص کبیر به وصی صغیر، خلاف قاعده است.

برخی از حقوقدانان، وصی بودن شخص کبیر به انضمام صغیر را از مصادیق تعدد اوصیا دانسته اند.

در وصایت طفل به انضمام یک کبیر، اگر حجر طفل پس از بلوغ هم باقی بماند؛ به نظر برخی از حقوقدانان باید برای وی ضم امین نموده و به نظر برخی دیگر، کبیر مستقلاً اقدام به اجرای وصیت می نماید.

مستندات فقهی

مشهور فقها بااستناد به روایات معتبر، انضمام کبیر به وصی صغیر را پذیرفته اند.

انتقادات

قانون مدنی درمورد اختیارات شخص کبیر منضم به طفل، پس از دوران بلوغ وی، اظهارنظر ننموده است؛ هرچند بنابر ظاهر، پس از بلوغ طفل، شخص بالغ منضم به او، حق دخالت در موصی به را ندارد؛ لیکن توجه  به اراده موصی مهم بوده و ممکن است در ایجاب وصیت، نظر به تعدد اوصیا به نحو اجتماع، داشته باشد.